DoğaHayranı
Active member
17 Mayıs 2010’da bir Honda şanzıman fabrikasındaki işçiler, Guangdong eyaletindeki Nanhai sokaklarında grev yapmak ve önemli ücret artışları talep etmek için işlerini bıraktılar. 1.800’den fazla işçi katıldı ve Honda’nın tüm Çin üretimini günlerce felç etti.
Aynı zamanda, otomobil endüstrisinde Hyundai, Chrysler ve Toyota fabrikalarının grevde olduğu ve kısa bir süreliğine kapanmak zorunda kaldığı ülke çapında bir grev dalgasını tetikliyorlar. Temmuz ayının sonuna kadar uzayacak olan grevleri, sınırlı kapsama alanı bile engelleyemiyor. Grevler büyük ölçüde göçmen işçiler tarafından organize ediliyor ve yönetiliyor.
Eylül 2012’de 6.000 Flextronics işçisi Şanghay’da greve gitti.
(Resim: Çin İşgücü İzleme)
Nanhai Honda grevi, Çin’deki işçi mücadelelerinde bir dönüm noktası olarak görülüyor ve daha saldırgan bir aşamanın başlangıcına işaret ediyor. İş uyuşmazlıklarını temel hakları savunmak veya korumak gibi savunma amaçlı hedeflerle sınırlamak yerine, artık daha geniş kapsamlı iddialar formüle ediliyor. Yasal olarak izin verilen çerçevenin ötesine geçen maaş artışları temel taleplerdir. Ancak kendi sendikalarını seçebilme itibarı da artıyor.
Bu değişiklikler, Çin’in elektronik endüstrisinde de görülebiliyor ve ülkenin tüm imalat sektöründe olduğu gibi, genel endüstriyel eylemdeki artışa eşlik ediyor. Çin’de grevler kesinlikle yasak olmasa da yasallıkları belirsiz.
Kısa militan saldırıları
İş uyuşmazlıklarına karşı devlet yaptırımları her zaman büyük ölçüde yerel ve ulusal siyasi duruma bağlıdır. 1994’te 9.000 olan ve sayısı ülke çapında 2010’da 18.000’e yükselen sözde kitlesel olaylar kategorisine girdikleri için Çin’deki grevlerle ilgili resmi bir veri yok. Çin’deki işçi anlaşmazlıkları çoğunlukla kısa ömürlü ve oldukça militan.
Diğerlerinin yanı sıra tek çocuk politikasının tetiklediği uzun süredir büyüyen işgücü kıtlığı, işçilerin yapısal gücünün artmasına yardımcı oluyor. Aynı zamanda, göçmen işçiler arasında bir kültürel değişim gözlemlenebilir. Birkaç yıl süren zorlu ve masraflı bir işten sonra memleketine dönmek, bir yaşam projesi olarak zamanını aldı. Bugün genç göçmen işçiler metropolde kalmak ve sunduğu fırsatlardan yararlanmak istiyor.
Bu şekilde oluşturulan haklara, işçilerin korunmasını genişleten 2008 tarihli İstihdam Sözleşmeleri Yasası gibi yasal gelişmeler eklenmiştir. Çin Komünist Partisi tarafından sürdürülen “uyumlu bir toplum” hedefi, artık tamamen ortadan kaldırılmamış olan toplumsal çatışmalara kısmen değişen bir yaklaşıma yol açıyor. Günümüzde kontrol, yasal süreç gibi meşru kanalların sağlanması yoluyla giderek artmaktadır. Ancak bu, hiçbir şekilde acımasız yaptırımları engellemez.
(Resim: Andreas Pleines)
Peter Pawlicki, Frankfurt’taki Sosyal Araştırmalar Enstitüsü’nde elektronik endüstrisindeki küreselleşmeyi araştırmak için uzun yıllarını harcadı. Doktorasının bir parçası olarak, Doğu Avrupa’daki çip tasarımcılarının kontrol ve iş organizasyonunu araştırdı. Halen IG Metall yönetim kurulunda proje sekreteri olarak çalışmaktadır.
Göçmen işçiler, küresel olarak organize elektronik endüstrisinin Çin’deki genel merkezindeki üretimin dayandığı temeldir. sen bunun aracılığıyla Huku sistemi düzenlenmiş sosyo-ekonomik statü, esneklik ve işçilik maliyetleri gibi çok övülen avantajlara izin verdi.
Hukou sistemi, Çin’in erken komuta ekonomisinden türemiştir ve sosyal hakları belirli bir yere, genellikle doğuma bağlar. Göçmen işçiler iş aramak için başka bir şehre giderek sosyal haklarını geride bırakıyorlar. Okullar, hastaneler, sağlık ve emeklilik sigortası gibi kamu hizmetleri artık yeni ikamet yerlerinde mevcut değildir. Fabrika işçilerinin durumu, sendika eylemi olasılıkları üzerinde de olumsuz bir etkiye sahip olan hukou sistemi tarafından daha da istikrarsız hale getiriliyor.
Sendika federasyonunun önde gelen aktivistleri
Çin’de bağımsız sendikalara izin verilmiyor ve çoğu işçi devlete ait sendikalardan herhangi bir yardım bekleyemez. Operasyonel uyuşmazlıklarda genellikle pasif veya yönetimin tarafını tutarlar. Bu aynı zamanda sendikaların bulunabileceği özel ve yabancı şirketler için de geçerlidir.
Sendikalar usulüne uygun olarak yönetim tarafından kurulur ve işçiler tarafından seçilmez. Seçilmiş şirket sendikalarında bile dikkatli olunması tavsiye edilir. Örneğin, Foxconn’un fabrikalarında sendikaların oy kullanmasına izin vereceğini açıklaması, sorunlu aday seçimine işaret eden aktivistler tarafından hoş karşılanmadı. Kampanyanın, Foxconn tarafından sağlanan kilit müşteri sürdürülebilirlik raporları için iyi bir pazarlama sunmaya yönelik net bir yönü var.
Sorunlu duruma rağmen, bazı gözlemciler Panchina Sendikalar Federasyonu’nda değişim emareleri olduğunu ve kritik hiziplerin temsilcilerinin bazı yerel yapılara yerleşebildiğini belirtiyor.
Sendikalardan çok daha önemli olan, Çin’de işçilerin durumunu iyileştirmek için çalışan çeşitli örgütlü ve örgütsüz aktivistler. Eğitim, hukuki yardım ve sosyal kriz durumlarında destek bu işin önemli yönleridir. SACOM ve China Labor Watch gibi kuruluşlar tarafından genellikle zor koşullar altında hazırlanan, Çin’deki fabrikalardaki çalışma koşullarına ilişkin raporlar ve vaka incelemeleri, küresel kamuoyunu işçilerin gerçek durumu hakkında bilgilendirmeye yardımcı oluyor. Bu nedenle, üreticilerin çoğunlukla pembe raporlarına karşı çıkıyorlar.
Elektronik sektöründeki grevler
Elektronik endüstrisindeki göçmen işçiler tarafından nispeten saldırgan taleplerde bulunuluyor. 29 Mart 2012’de, Panasonic’in elektrik anahtarları üreten bir yan kuruluşu olan Ohms Electronics’ten 700’den fazla göçmen işçi, Shenzhen’de sokaklara döküldü. Üç gün boyunca fabrikanın önündeki plastik sandalyelerde nispeten sessizce oturuyorlar. Daha yüksek gelir ve izin talep edebilme çağrılarına ek olarak, işyeri sendikaları için demokratik seçimler talep ediyorlar. İşçilerin çoğu, işyerinde bir sendika olduğunu ancak yönetim tarafından kurulduğunu yeni öğrenmişti.
Bazı direnişlere rağmen, Shenzhen yerel sendika federasyonu konuyu anlıyor ve seçimlerde işçileri destekliyor. Mayıs 2012’de yeni seçilen sendika başkanının bazı raporlarda belirtildiği gibi üretim işçisi olup olmadığı net değil. Ancak kesin görünen şey, yeni seçilen şirket sendikası komitesinin yaklaşık yarısının greve katılanlardan oluşmasıdır.
Ohms Electronics çalışanları başarılarından daha emin hale geldi. Seçimden ancak dokuz ay sonra, 2013’ün başlarında şirketin yasal olarak yapması gereken kalıcı sözleşmeler teklif etmeyi reddetmesiyle yeni protestolar patlak verdi.. İşçiler bu konuda yeni sendika liderleri tarafından terk edilmiş hissediyorlar. Fabrika kapısında bir ihbarla görevden alınmasını ve yeni seçimler yapılmasını talep ettiler.
Elektronik sektörünün yeniden yapılanması sürekli değişiyor. 2011 yılında duyurulan Motorola’nın cep telefonu bölümünün Google tarafından satın alınması, daha önce yazılım konusunda uzmanlaşmış satıcılar tarafından donanım üretimine yönelik ilk büyük adımdır. Bu yıl Nokia’nın cep telefonu bölümünün Microsoft tarafından satın alınması şimdiye kadarki en yüksek noktayı işaret ediyor. Bununla birlikte, aynı zamanda, bazı yapısal özellikler kalır. 2012’nin sonlarında Google, Motorola Mobility üretim tesislerini Flextronics’e satmaya başladı. Bu dış kaynak kullanımı, Singapur merkezli sözleşmeli üreticiyi Motorola için dünyanın en büyük üretim hizmetleri sağlayıcısı yapıyor.
Motorola Mobility’nin Çin’deki üretim tesisinin bulunduğu Tianjin’de, Google’ın tedarik zincirindeki bu yeniden yapılanma bir greve yol açtı. Nisan 2013’te yaklaşık 7.000 işçi fabrika kapısını kapattı ve daha yüksek kıdem tazminatı talep etti. Flextronics, satın almanın ardından yeni istihdam sözleşmeleri sunacağını duyururken, ki bu daha kötü sözleşmeler için şifreli bir ifade olarak anlaşılabilir, işçiler geçişi veya çıkışı kolaylaştırmak istiyor.
Çin’deki işçi ihtilafları çok sayıda, kısa ve genellikle militan olmakla birlikte, aynı zamanda gelişmiş sanayileşmiş ülkelerde fark edilmemektedir. Foxconn çalışanlarının sayısız intiharı bunu değiştirmek için çok az şey yaptı. Çin’deki üretim tesisleri ve dünyaya dağılmış pazarları ile küresel elektronik endüstrisi, diğer taraftan söylemsel bakışın ele alınması gereken bir arenadır. Bununla birlikte, endüstride hakim olan yüksek düzeyde esneklik, önemli ölçüde kısalan ürün yaşam döngüleri ve tedarik zincirlerinin muazzam parçalanması, karmaşık sorunlara yol açmaktadır. Marjlar üzerindeki aşırı baskı, zincirin en zayıf halkası olan işçilere iletilir. Aynı zamanda, üretim zincirlerinin karmaşıklığı, üreticilerin karartma taktikleri kullanmasına olanak tanır.
Çinli işçilerin başarıları ancak uzun bir yolculuğun ilk adımları olarak görülebilir. Önünüzde çok büyük bir alan var. Sadece daha iyi çalışma koşulları için mücadele etmiyorlar. Aynı zamanda, kendisini komünist olarak tanımlamaya devam eden bir ülkede mevcut sendika yapılarında köklü bir değişiklik gerçekleştirmeleri gerekiyor.
KİMDEN
Bu yazı ilk olarak Türkiye’nin dergisi FIFF Kommunikation’da yayınlandı. Barış ve Sosyal Sorumluluk için BT Forumları e. v
FIFF burada “Fair Computers” hakkında bir dizi başka makale yayınladı.
(Merhaba)
Haberin Sonu
Aynı zamanda, otomobil endüstrisinde Hyundai, Chrysler ve Toyota fabrikalarının grevde olduğu ve kısa bir süreliğine kapanmak zorunda kaldığı ülke çapında bir grev dalgasını tetikliyorlar. Temmuz ayının sonuna kadar uzayacak olan grevleri, sınırlı kapsama alanı bile engelleyemiyor. Grevler büyük ölçüde göçmen işçiler tarafından organize ediliyor ve yönetiliyor.
Eylül 2012’de 6.000 Flextronics işçisi Şanghay’da greve gitti.
(Resim: Çin İşgücü İzleme)
Nanhai Honda grevi, Çin’deki işçi mücadelelerinde bir dönüm noktası olarak görülüyor ve daha saldırgan bir aşamanın başlangıcına işaret ediyor. İş uyuşmazlıklarını temel hakları savunmak veya korumak gibi savunma amaçlı hedeflerle sınırlamak yerine, artık daha geniş kapsamlı iddialar formüle ediliyor. Yasal olarak izin verilen çerçevenin ötesine geçen maaş artışları temel taleplerdir. Ancak kendi sendikalarını seçebilme itibarı da artıyor.
Bu değişiklikler, Çin’in elektronik endüstrisinde de görülebiliyor ve ülkenin tüm imalat sektöründe olduğu gibi, genel endüstriyel eylemdeki artışa eşlik ediyor. Çin’de grevler kesinlikle yasak olmasa da yasallıkları belirsiz.
Kısa militan saldırıları
İş uyuşmazlıklarına karşı devlet yaptırımları her zaman büyük ölçüde yerel ve ulusal siyasi duruma bağlıdır. 1994’te 9.000 olan ve sayısı ülke çapında 2010’da 18.000’e yükselen sözde kitlesel olaylar kategorisine girdikleri için Çin’deki grevlerle ilgili resmi bir veri yok. Çin’deki işçi anlaşmazlıkları çoğunlukla kısa ömürlü ve oldukça militan.
Diğerlerinin yanı sıra tek çocuk politikasının tetiklediği uzun süredir büyüyen işgücü kıtlığı, işçilerin yapısal gücünün artmasına yardımcı oluyor. Aynı zamanda, göçmen işçiler arasında bir kültürel değişim gözlemlenebilir. Birkaç yıl süren zorlu ve masraflı bir işten sonra memleketine dönmek, bir yaşam projesi olarak zamanını aldı. Bugün genç göçmen işçiler metropolde kalmak ve sunduğu fırsatlardan yararlanmak istiyor.
Bu şekilde oluşturulan haklara, işçilerin korunmasını genişleten 2008 tarihli İstihdam Sözleşmeleri Yasası gibi yasal gelişmeler eklenmiştir. Çin Komünist Partisi tarafından sürdürülen “uyumlu bir toplum” hedefi, artık tamamen ortadan kaldırılmamış olan toplumsal çatışmalara kısmen değişen bir yaklaşıma yol açıyor. Günümüzde kontrol, yasal süreç gibi meşru kanalların sağlanması yoluyla giderek artmaktadır. Ancak bu, hiçbir şekilde acımasız yaptırımları engellemez.
(Resim: Andreas Pleines)
Peter Pawlicki, Frankfurt’taki Sosyal Araştırmalar Enstitüsü’nde elektronik endüstrisindeki küreselleşmeyi araştırmak için uzun yıllarını harcadı. Doktorasının bir parçası olarak, Doğu Avrupa’daki çip tasarımcılarının kontrol ve iş organizasyonunu araştırdı. Halen IG Metall yönetim kurulunda proje sekreteri olarak çalışmaktadır.
Göçmen işçiler, küresel olarak organize elektronik endüstrisinin Çin’deki genel merkezindeki üretimin dayandığı temeldir. sen bunun aracılığıyla Huku sistemi düzenlenmiş sosyo-ekonomik statü, esneklik ve işçilik maliyetleri gibi çok övülen avantajlara izin verdi.
Hukou sistemi, Çin’in erken komuta ekonomisinden türemiştir ve sosyal hakları belirli bir yere, genellikle doğuma bağlar. Göçmen işçiler iş aramak için başka bir şehre giderek sosyal haklarını geride bırakıyorlar. Okullar, hastaneler, sağlık ve emeklilik sigortası gibi kamu hizmetleri artık yeni ikamet yerlerinde mevcut değildir. Fabrika işçilerinin durumu, sendika eylemi olasılıkları üzerinde de olumsuz bir etkiye sahip olan hukou sistemi tarafından daha da istikrarsız hale getiriliyor.
Sendika federasyonunun önde gelen aktivistleri
Çin’de bağımsız sendikalara izin verilmiyor ve çoğu işçi devlete ait sendikalardan herhangi bir yardım bekleyemez. Operasyonel uyuşmazlıklarda genellikle pasif veya yönetimin tarafını tutarlar. Bu aynı zamanda sendikaların bulunabileceği özel ve yabancı şirketler için de geçerlidir.
Sendikalar usulüne uygun olarak yönetim tarafından kurulur ve işçiler tarafından seçilmez. Seçilmiş şirket sendikalarında bile dikkatli olunması tavsiye edilir. Örneğin, Foxconn’un fabrikalarında sendikaların oy kullanmasına izin vereceğini açıklaması, sorunlu aday seçimine işaret eden aktivistler tarafından hoş karşılanmadı. Kampanyanın, Foxconn tarafından sağlanan kilit müşteri sürdürülebilirlik raporları için iyi bir pazarlama sunmaya yönelik net bir yönü var.
Sorunlu duruma rağmen, bazı gözlemciler Panchina Sendikalar Federasyonu’nda değişim emareleri olduğunu ve kritik hiziplerin temsilcilerinin bazı yerel yapılara yerleşebildiğini belirtiyor.
Sendikalardan çok daha önemli olan, Çin’de işçilerin durumunu iyileştirmek için çalışan çeşitli örgütlü ve örgütsüz aktivistler. Eğitim, hukuki yardım ve sosyal kriz durumlarında destek bu işin önemli yönleridir. SACOM ve China Labor Watch gibi kuruluşlar tarafından genellikle zor koşullar altında hazırlanan, Çin’deki fabrikalardaki çalışma koşullarına ilişkin raporlar ve vaka incelemeleri, küresel kamuoyunu işçilerin gerçek durumu hakkında bilgilendirmeye yardımcı oluyor. Bu nedenle, üreticilerin çoğunlukla pembe raporlarına karşı çıkıyorlar.
Elektronik sektöründeki grevler
Elektronik endüstrisindeki göçmen işçiler tarafından nispeten saldırgan taleplerde bulunuluyor. 29 Mart 2012’de, Panasonic’in elektrik anahtarları üreten bir yan kuruluşu olan Ohms Electronics’ten 700’den fazla göçmen işçi, Shenzhen’de sokaklara döküldü. Üç gün boyunca fabrikanın önündeki plastik sandalyelerde nispeten sessizce oturuyorlar. Daha yüksek gelir ve izin talep edebilme çağrılarına ek olarak, işyeri sendikaları için demokratik seçimler talep ediyorlar. İşçilerin çoğu, işyerinde bir sendika olduğunu ancak yönetim tarafından kurulduğunu yeni öğrenmişti.
Bazı direnişlere rağmen, Shenzhen yerel sendika federasyonu konuyu anlıyor ve seçimlerde işçileri destekliyor. Mayıs 2012’de yeni seçilen sendika başkanının bazı raporlarda belirtildiği gibi üretim işçisi olup olmadığı net değil. Ancak kesin görünen şey, yeni seçilen şirket sendikası komitesinin yaklaşık yarısının greve katılanlardan oluşmasıdır.
Ohms Electronics çalışanları başarılarından daha emin hale geldi. Seçimden ancak dokuz ay sonra, 2013’ün başlarında şirketin yasal olarak yapması gereken kalıcı sözleşmeler teklif etmeyi reddetmesiyle yeni protestolar patlak verdi.. İşçiler bu konuda yeni sendika liderleri tarafından terk edilmiş hissediyorlar. Fabrika kapısında bir ihbarla görevden alınmasını ve yeni seçimler yapılmasını talep ettiler.
Elektronik sektörünün yeniden yapılanması sürekli değişiyor. 2011 yılında duyurulan Motorola’nın cep telefonu bölümünün Google tarafından satın alınması, daha önce yazılım konusunda uzmanlaşmış satıcılar tarafından donanım üretimine yönelik ilk büyük adımdır. Bu yıl Nokia’nın cep telefonu bölümünün Microsoft tarafından satın alınması şimdiye kadarki en yüksek noktayı işaret ediyor. Bununla birlikte, aynı zamanda, bazı yapısal özellikler kalır. 2012’nin sonlarında Google, Motorola Mobility üretim tesislerini Flextronics’e satmaya başladı. Bu dış kaynak kullanımı, Singapur merkezli sözleşmeli üreticiyi Motorola için dünyanın en büyük üretim hizmetleri sağlayıcısı yapıyor.
Motorola Mobility’nin Çin’deki üretim tesisinin bulunduğu Tianjin’de, Google’ın tedarik zincirindeki bu yeniden yapılanma bir greve yol açtı. Nisan 2013’te yaklaşık 7.000 işçi fabrika kapısını kapattı ve daha yüksek kıdem tazminatı talep etti. Flextronics, satın almanın ardından yeni istihdam sözleşmeleri sunacağını duyururken, ki bu daha kötü sözleşmeler için şifreli bir ifade olarak anlaşılabilir, işçiler geçişi veya çıkışı kolaylaştırmak istiyor.
Çin’deki işçi ihtilafları çok sayıda, kısa ve genellikle militan olmakla birlikte, aynı zamanda gelişmiş sanayileşmiş ülkelerde fark edilmemektedir. Foxconn çalışanlarının sayısız intiharı bunu değiştirmek için çok az şey yaptı. Çin’deki üretim tesisleri ve dünyaya dağılmış pazarları ile küresel elektronik endüstrisi, diğer taraftan söylemsel bakışın ele alınması gereken bir arenadır. Bununla birlikte, endüstride hakim olan yüksek düzeyde esneklik, önemli ölçüde kısalan ürün yaşam döngüleri ve tedarik zincirlerinin muazzam parçalanması, karmaşık sorunlara yol açmaktadır. Marjlar üzerindeki aşırı baskı, zincirin en zayıf halkası olan işçilere iletilir. Aynı zamanda, üretim zincirlerinin karmaşıklığı, üreticilerin karartma taktikleri kullanmasına olanak tanır.
Çinli işçilerin başarıları ancak uzun bir yolculuğun ilk adımları olarak görülebilir. Önünüzde çok büyük bir alan var. Sadece daha iyi çalışma koşulları için mücadele etmiyorlar. Aynı zamanda, kendisini komünist olarak tanımlamaya devam eden bir ülkede mevcut sendika yapılarında köklü bir değişiklik gerçekleştirmeleri gerekiyor.
KİMDEN
Bu yazı ilk olarak Türkiye’nin dergisi FIFF Kommunikation’da yayınlandı. Barış ve Sosyal Sorumluluk için BT Forumları e. v
FIFF burada “Fair Computers” hakkında bir dizi başka makale yayınladı.
(Merhaba)
Haberin Sonu