DoğaHayranı
Active member
Ağbaba: “Moto kuryelerin talepleri derhal kabul edilmeli”
Esnaf kurye modelinde çalışanların yasal hiç bir hakkı bulunmamaktadır
Esnaf kurye modeli, son senelerda büyük dağıtım şirketlerinin tercih ettiği iş teminatının olmadığı tipik bir garantisiz istihdam modelidir. Bu modelde; büyük şirket sahipleri motorlu kuryeler ile bilinmeyen vadeli bir iş kontratı imzalamamaktadır.İş kanunu kapsamının haricinde kalan esnaf kuryelerin; şayet işten çıkartıldıklarında işe geri dönüş davası açma hakkı yoktur zira iş kanunu kapsamında değildir, kendi hesabına çalışanlar olarak görülmektedir. Fazla mesai, ulusal bayramlar ve resmî tatil günlerinde çalıştıklarında fazla fiyat alma hakkına sahip değildir.Esnaf kuryelerin ne kıdem tazminatı hakkı ne de yıllık müsaade hakkı bulunmaktadır. Ayrıyeten iş kazası geçirdiklerinde hiç bir yasal garantileri de yoktur.
Kuryeler insanca yaşayabilecek bir fiyattan yoksun kalmaktadır
Esnaf Kuryeler dağıttıkları gönderi başına fiyat almaktadır. Bu durumda esnaf kuryeler sistemli bir gelire sahip değildirler. Gönderi başına aldıkları fiyatın içerisinde ayrıyeten; kuryeler kendi araç masraflarını kendileri karşılamaktadır, yemek paralarını kendileri karşılamaktadır, kendi toplumsal güvenlik primlerini kendileri karşılamaktadır.Bir öteki deyişle çalışırken tüm masraflarda kuryenin kendisine aittir. ötürüsıyla tüm bu masraflar düşünüldüğünde kuryelerin tertipli, kendisine ve ailesine yetebilecek bir fiyattan yoksun kalmaktadır. Bir moto kuryenin aylık taban masrafının 7 bin 500 TL civarı olduğunu düşündüğümüzde, binlerce moto kurye asgari fiyatın dahi altında fiyata mahkûm durumdadır.
Talepler kabul edilmeli, moto kuryeler garantili ve insan onuruna yaraşır bir fiyat elde etmelidir
Moto Kuryeler, emeklerinin karşılıklarının ve anayasal hakları olan sendika haklarının tanınması için çaba ediyorlar. Bu taleplerin hepsi anayasal bir haktır. Günde 10-12 saat iki tekerlek üzerinde, hayatlarını hiçe sayarak çalışmak zorunda kalan motokurye işçilerinin talepleri kabul edilmeli ve motokuryeler insanca yaşayabilecek bir fiyat elde etmelidir.Moto kuryelerin mevcut iş kanunu kapsamına alınması ve garantiye kavuşturulması gerekmektedir.Sendikal haklarının önündeki tüm engeller kaldırılmalıdır. Kuryelerin getiri başına fiyatlarının haricinde tertipli ve sabit bir gelir hakkına sahip olması gerekmektedir.Kuryeler bilinmeyen periyodik iş kontratı karşılığında istihdam edildiklerinde, geçmişe dönük primleri patronlar tarafınca karşılanmalı, kuryelerin toplumsal güvenlik hakkı garanti altına alınmalıdır. Esnaf Kuryeler iş sıhhati ve güvenliği kapsamına dahil edilmelidir ve yükümlülük patronda olmalıdır.
Hibya Haber Ajansı
Alıntıdır
Esnaf kurye modelinde çalışanların yasal hiç bir hakkı bulunmamaktadır
Esnaf kurye modeli, son senelerda büyük dağıtım şirketlerinin tercih ettiği iş teminatının olmadığı tipik bir garantisiz istihdam modelidir. Bu modelde; büyük şirket sahipleri motorlu kuryeler ile bilinmeyen vadeli bir iş kontratı imzalamamaktadır.İş kanunu kapsamının haricinde kalan esnaf kuryelerin; şayet işten çıkartıldıklarında işe geri dönüş davası açma hakkı yoktur zira iş kanunu kapsamında değildir, kendi hesabına çalışanlar olarak görülmektedir. Fazla mesai, ulusal bayramlar ve resmî tatil günlerinde çalıştıklarında fazla fiyat alma hakkına sahip değildir.Esnaf kuryelerin ne kıdem tazminatı hakkı ne de yıllık müsaade hakkı bulunmaktadır. Ayrıyeten iş kazası geçirdiklerinde hiç bir yasal garantileri de yoktur.
Kuryeler insanca yaşayabilecek bir fiyattan yoksun kalmaktadır
Esnaf Kuryeler dağıttıkları gönderi başına fiyat almaktadır. Bu durumda esnaf kuryeler sistemli bir gelire sahip değildirler. Gönderi başına aldıkları fiyatın içerisinde ayrıyeten; kuryeler kendi araç masraflarını kendileri karşılamaktadır, yemek paralarını kendileri karşılamaktadır, kendi toplumsal güvenlik primlerini kendileri karşılamaktadır.Bir öteki deyişle çalışırken tüm masraflarda kuryenin kendisine aittir. ötürüsıyla tüm bu masraflar düşünüldüğünde kuryelerin tertipli, kendisine ve ailesine yetebilecek bir fiyattan yoksun kalmaktadır. Bir moto kuryenin aylık taban masrafının 7 bin 500 TL civarı olduğunu düşündüğümüzde, binlerce moto kurye asgari fiyatın dahi altında fiyata mahkûm durumdadır.
Talepler kabul edilmeli, moto kuryeler garantili ve insan onuruna yaraşır bir fiyat elde etmelidir
Moto Kuryeler, emeklerinin karşılıklarının ve anayasal hakları olan sendika haklarının tanınması için çaba ediyorlar. Bu taleplerin hepsi anayasal bir haktır. Günde 10-12 saat iki tekerlek üzerinde, hayatlarını hiçe sayarak çalışmak zorunda kalan motokurye işçilerinin talepleri kabul edilmeli ve motokuryeler insanca yaşayabilecek bir fiyat elde etmelidir.Moto kuryelerin mevcut iş kanunu kapsamına alınması ve garantiye kavuşturulması gerekmektedir.Sendikal haklarının önündeki tüm engeller kaldırılmalıdır. Kuryelerin getiri başına fiyatlarının haricinde tertipli ve sabit bir gelir hakkına sahip olması gerekmektedir.Kuryeler bilinmeyen periyodik iş kontratı karşılığında istihdam edildiklerinde, geçmişe dönük primleri patronlar tarafınca karşılanmalı, kuryelerin toplumsal güvenlik hakkı garanti altına alınmalıdır. Esnaf Kuryeler iş sıhhati ve güvenliği kapsamına dahil edilmelidir ve yükümlülük patronda olmalıdır.
Hibya Haber Ajansı
Alıntıdır