FelsefeGezgini
Active member
1940’larda kaydedilmiş bir taşınabilir telefon reklamı, kısa bir süre evvel Open Culture tarafınca ortaya çıkarıldı. Bu reklam, iPhone yahut 80’lerdeki muazzam iş insanı telefonlarından yıllar evvel, çalışan bir taşınabilir telefon sistemini gösteriyor.
Reklam, hareket halindeyken irtibat kurabilmenin faydalarını açıklamaya çalışarak başlıyor.
Anlatıcı, telefonları işletmelere satmaya odaklanarak, “işte en yakın kasabadan kilometrelerce uzakta açık otoyolda bir römork kamyonu geliyor” diyor ve devam ediyor: “Birisinin bu takımın şoförleriyle temasa geçmesi kıymetli diyelim. Bu nasıl yapılabilir?”
ondan sonrasında iki meslektaş, çağdaş süratle gelişen teknolojinin bir mucizesini gösterirken, mahallî bir depodan eser teslim alma hakkında çok bayağı bir konuşma yapıyor. Reklam, arabanız bozulduğunda birisiyle konuşabilmenin ne kadar faydalı olduğuna dair diğer bir örnek vererek devam ediyor.
Anlatıcı, “Bu taşınabilir telefon hizmetidir. Bu hizmette konuşmalar kısmen telsizle, kısmen de telefon çizgileriyle yapılır” diyor ve ekliyor: “Şehirler ortası karayollarında seyahat eden araçlara ulaşmak için, telefon çizgilerine bağlı bir dizi verici ve alıcı istasyon, hareket halindeki aracın menzilinde olacak biçimde karayolu boyunca aralıklarla yerleştirilir. Yüksek frekanslı dalgaların menzili görüş çizgisi ile sonlu olduğu için antenler tercihen yüksek yere yerleştirilir.”
Sistem üzerinden yapılan birinci arama, 2 Ekim 1946’da bir Motorola Araba Telsiz telefonu aracılığıyla gerçekleşti. Bell Telephone Company tarafınca işletilen hizmet, sahip olduğu az sayıdaki radyo frekansı niçiniyle süratle kapasiteye ulaştı. Ayrıyeten sistemde görüşmelere müdahale gerçekleşmesi eğilimi yüksekti, yani, kendinizi otoyolda ilerlerken konuşmaya başladığınız şahıstan farklı bir bireyle bir görüşme içerisinde bulmanız mümkündü.
1979’da Bell sistemiyle ilgili bir makale, “Her ne kadar bir kanaldaki sinyal düzeyi 25 milin [40 kilometre] ötesinde zayıf olsa da, kara vericisinin 60 ila 100 mil [100 ila 160 kilometre] ortasındaki birebir frekanstaki öbür taşınabilir irtibatlara kıymetli ölçüde müdahale edecek kadar yüksektir” diyordu.
Sistem, hücresel hizmetle değiştirilmedilk evvel 1980’lere kadar varlığını sürdürdü.
Okumaya devam et...
Reklam, hareket halindeyken irtibat kurabilmenin faydalarını açıklamaya çalışarak başlıyor.
Anlatıcı, telefonları işletmelere satmaya odaklanarak, “işte en yakın kasabadan kilometrelerce uzakta açık otoyolda bir römork kamyonu geliyor” diyor ve devam ediyor: “Birisinin bu takımın şoförleriyle temasa geçmesi kıymetli diyelim. Bu nasıl yapılabilir?”
ondan sonrasında iki meslektaş, çağdaş süratle gelişen teknolojinin bir mucizesini gösterirken, mahallî bir depodan eser teslim alma hakkında çok bayağı bir konuşma yapıyor. Reklam, arabanız bozulduğunda birisiyle konuşabilmenin ne kadar faydalı olduğuna dair diğer bir örnek vererek devam ediyor.
Anlatıcı, “Bu taşınabilir telefon hizmetidir. Bu hizmette konuşmalar kısmen telsizle, kısmen de telefon çizgileriyle yapılır” diyor ve ekliyor: “Şehirler ortası karayollarında seyahat eden araçlara ulaşmak için, telefon çizgilerine bağlı bir dizi verici ve alıcı istasyon, hareket halindeki aracın menzilinde olacak biçimde karayolu boyunca aralıklarla yerleştirilir. Yüksek frekanslı dalgaların menzili görüş çizgisi ile sonlu olduğu için antenler tercihen yüksek yere yerleştirilir.”
Sistem üzerinden yapılan birinci arama, 2 Ekim 1946’da bir Motorola Araba Telsiz telefonu aracılığıyla gerçekleşti. Bell Telephone Company tarafınca işletilen hizmet, sahip olduğu az sayıdaki radyo frekansı niçiniyle süratle kapasiteye ulaştı. Ayrıyeten sistemde görüşmelere müdahale gerçekleşmesi eğilimi yüksekti, yani, kendinizi otoyolda ilerlerken konuşmaya başladığınız şahıstan farklı bir bireyle bir görüşme içerisinde bulmanız mümkündü.
1979’da Bell sistemiyle ilgili bir makale, “Her ne kadar bir kanaldaki sinyal düzeyi 25 milin [40 kilometre] ötesinde zayıf olsa da, kara vericisinin 60 ila 100 mil [100 ila 160 kilometre] ortasındaki birebir frekanstaki öbür taşınabilir irtibatlara kıymetli ölçüde müdahale edecek kadar yüksektir” diyordu.
Sistem, hücresel hizmetle değiştirilmedilk evvel 1980’lere kadar varlığını sürdürdü.
Okumaya devam et...