Ozalit Kağıdı Nedir? “Fotokopi Atasıyla” Tanışın!
Arkadaşlar selam!
Şimdi size bir itirafta bulunayım: Çocukken elimde bir ozalit kâğıdı görsem “bu kesin büyücülerin büyü malzemesi” derdim. Çünkü bildiğiniz gibi normal kâğıtlar beyazdır, masumdur. Ama ozalit kâğıdı… Ah işte o başka bir şeydir! Sarımtırak, hafif tuhaf kokulu ve sürekli bir “benimle fazla uğraşma, yoksa seni hayal kırıklığına uğratırım” havası vardır.
Bugün sizlerle biraz nostaljiye dalıp “ozalit kâğıdı nedir, nereden çıktı, nasıl kullanılır” gibi sorulara bakacağız ama işin içine mizahı da katacağız. Çünkü, dostlar, ozalit kâğıdı dediğiniz şey zaten başlı başına komediye müsait bir nesne.
---
Ozalit Kağıdı: Bir Kâğıttan Fazlası, Bir Macera
Ozalit kâğıdı, aslında kopyalama işinin en eski kahramanlarından. Bugünkü printer’lar, tarayıcılar, fotokopi makineleri yokken, insanlar projelerini, çizimlerini, mühendislik haritalarını çoğaltmak için ozalit kullanıyordu.
Ama şöyle düşünün: Bugün bir fotokopi çekmek 3 saniye sürüyor. O dönem ozalit kâğıdıyla uğraşmak bir nevi Survivor bölümü gibiydi. Bir mühendis düşünün: Adam elinde projeyle ozalitçiye gidiyor, kâğıdı makineye sokuyor, ozalit makinesi “ıııııınnnn” diye garip bir ses çıkarıyor. Ortaya çıkan kâğıt ya yamuk çıkıyor ya da koku öyle bir sarıyor ki, yan masadaki teyze “Oğlum bu boya mı, yoksa gaz mı sızdı?” diye soruyor.
---
Erkeklerin Çözüm Odaklı Yaklaşımı
Forumdaki erkek tayfaya gelelim. Siz ozalit kâğıdıyla muhatap olmuşsunuzdur. Erkeklerin genel refleksi şu oluyor:
— “Kardeşim, bence ozalit kâğıdı hâlâ gayet stratejik bir şey. Elektrik gitse, yazıcı bozulsa, ozalit makinesi bir şekilde çalışır. Üstelik uzun ömürlü. Dijital dosyaların hepsi uçabilir, ama ozalit kâğıdı dolabın dibinde 30 yıl saklanır, çıkarınca yine okunur!”
Bir arkadaş da çıkar ve şöyle der:
— “Benim dedem ozalit kullanırdı, hâlâ da duruyor. Demek ki adamlar kaliteden anlamış. Şimdi printer kâğıtları 3 yıl sonra sararıyor. Ozalit ise zaten sararmış geliyor, yani sararmış hâlini kabullenmiş bir bilge gibi!”
---
Kadınların Empatik ve İlişki Odaklı Yaklaşımı
Kadın forumdaşlarımıza soruyoruz: “Ozalit kâğıdı sizce neyi çağrıştırıyor?”
Ve cevaplar geliyor:
— “Benim için ozalit kâğıdı biraz nostalji, biraz da sabır demek. O kalın rulolar, makinelerden çıkan sıcak kâğıt… Sanki koca bir projeyi değil de, hayatın kopyasını çıkartıyorduk.”
— “Ben ozalit kokusunu hatırlıyorum, çok yoğun ve keskin bir şeydi. Bazen projeyi hazırlamaktan çok, o kokudan kurtulmaya çalışırdık. Ama yine de arkadaşlarla ozalitçiye gitmek sosyalleşmeydi, muhabbetin bahanesiydi.”
Görüyorsunuz işte, erkekler daha çok “strateji, dayanıklılık, çözüm” penceresinden bakarken, kadınlar “hatıra, duygu, paylaşım” penceresinden yaklaşıyor. Bu da ozalit kâğıdının aslında hem mekanik hem duygusal bir tarafı olduğunu gösteriyor.
---
Ozalit Kağıdıyla Yaşanmış Komik Anılar
Hadi biraz gülelim. Forumdaşlardan topladığım hayali anılardan bazıları şöyle:
— “Projeyi yetiştireceğim, ozalitçiye gittim. Adam kâğıdı makineye soktu, bir baktım ters basmış. Hoca görünce, ‘Bu binanın çatısı niye zeminde?’ diye sordu. Dedim, hocam belki de tersini yaşıyoruz!”
— “Üniversitede bütün sınıf ozalite gitmişti. Hepimiz sırayla bekliyoruz, makine bozuldu. Adam çıkıp dedi ki: ‘Çocuklar, bu makine bugün tatilde.’ Biz de eldeki kopyaları bölüşüp sınava girdik. Sınıfın yarısı yanlış çizimi ezberlemiş!”
— “Ozalit kâğıdıyla kavga ettim bir kere. Kâğıdı katlayayım dedim, katlandığı yerde yırtıldı. Sonra projenin ortasında dev bir yırtık kaldı. Hoca baktı, ‘Bunu sanatsal mı yaptın?’ dedi. Ben de, ‘Evet hocam, bu çatlaklardan ışık sızıyor, Japon felsefesi’ diye kıvırdım.”
---
Ozalit Kağıdının Felsefesi
Aslında ozalit bize şunu öğretiyor: Hayatta her şey dijitalleşse de, bazen “elle tutulur” şeylere ihtiyaç duyuyoruz. O kâğıdı elinize aldığınızda, emek kokuyor. Bilgisayarda dosya “Ctrl + C, Ctrl + V” ile çoğalırken, ozalit kâğıdıyla çoğaltmak sabır istiyor.
Belki de bu yüzden ozalit, bugün hâlâ mimarlık ofislerinde, eski tip ozalitçilerde yaşamaya devam ediyor. Çünkü bazen “emekle kopyalanmış bir şeyin” kıymeti daha fazla oluyor.
---
Forumdaşlara Sorular!
Şimdi gelelim en keyifli kısma: Sizin anılarınız!
— Siz ozalit kâğıdı kullandınız mı, ya da hâlâ kullanıyor musunuz?
— Erkek forumdaşlara: Sizce ozalit hâlâ stratejik bir alternatif mi, yoksa tamamen müzelik mi oldu?
— Kadın forumdaşlara: O kokuyu, o sıcak kâğıdı hatırlıyor musunuz? Sizde ne gibi duygular uyandırıyor?
— Hiç “ozalit faciası” yaşadınız mı, mesela yanlış baskı, yamuk proje, ters kopya?
Hadi bakalım, forumu şenlendirelim! Hem gülelim hem nostalji yapalım. Çünkü bazı şeyler vardır ki, sadece anlatıldığında bile koca bir nesli güldürür. Ozalit kâğıdı da tam öyle bir efsane.
---
İşte böyle dostlar… O zaman söz sizde: O koku hâlâ burnunuzda mı, yoksa printer çağında ozaliti unuttuk mu?
Arkadaşlar selam!
Şimdi size bir itirafta bulunayım: Çocukken elimde bir ozalit kâğıdı görsem “bu kesin büyücülerin büyü malzemesi” derdim. Çünkü bildiğiniz gibi normal kâğıtlar beyazdır, masumdur. Ama ozalit kâğıdı… Ah işte o başka bir şeydir! Sarımtırak, hafif tuhaf kokulu ve sürekli bir “benimle fazla uğraşma, yoksa seni hayal kırıklığına uğratırım” havası vardır.Bugün sizlerle biraz nostaljiye dalıp “ozalit kâğıdı nedir, nereden çıktı, nasıl kullanılır” gibi sorulara bakacağız ama işin içine mizahı da katacağız. Çünkü, dostlar, ozalit kâğıdı dediğiniz şey zaten başlı başına komediye müsait bir nesne.
---
Ozalit Kağıdı: Bir Kâğıttan Fazlası, Bir Macera
Ozalit kâğıdı, aslında kopyalama işinin en eski kahramanlarından. Bugünkü printer’lar, tarayıcılar, fotokopi makineleri yokken, insanlar projelerini, çizimlerini, mühendislik haritalarını çoğaltmak için ozalit kullanıyordu.
Ama şöyle düşünün: Bugün bir fotokopi çekmek 3 saniye sürüyor. O dönem ozalit kâğıdıyla uğraşmak bir nevi Survivor bölümü gibiydi. Bir mühendis düşünün: Adam elinde projeyle ozalitçiye gidiyor, kâğıdı makineye sokuyor, ozalit makinesi “ıııııınnnn” diye garip bir ses çıkarıyor. Ortaya çıkan kâğıt ya yamuk çıkıyor ya da koku öyle bir sarıyor ki, yan masadaki teyze “Oğlum bu boya mı, yoksa gaz mı sızdı?” diye soruyor.
---
Erkeklerin Çözüm Odaklı Yaklaşımı
Forumdaki erkek tayfaya gelelim. Siz ozalit kâğıdıyla muhatap olmuşsunuzdur. Erkeklerin genel refleksi şu oluyor:
— “Kardeşim, bence ozalit kâğıdı hâlâ gayet stratejik bir şey. Elektrik gitse, yazıcı bozulsa, ozalit makinesi bir şekilde çalışır. Üstelik uzun ömürlü. Dijital dosyaların hepsi uçabilir, ama ozalit kâğıdı dolabın dibinde 30 yıl saklanır, çıkarınca yine okunur!”
Bir arkadaş da çıkar ve şöyle der:
— “Benim dedem ozalit kullanırdı, hâlâ da duruyor. Demek ki adamlar kaliteden anlamış. Şimdi printer kâğıtları 3 yıl sonra sararıyor. Ozalit ise zaten sararmış geliyor, yani sararmış hâlini kabullenmiş bir bilge gibi!”
---
Kadınların Empatik ve İlişki Odaklı Yaklaşımı
Kadın forumdaşlarımıza soruyoruz: “Ozalit kâğıdı sizce neyi çağrıştırıyor?”
Ve cevaplar geliyor:
— “Benim için ozalit kâğıdı biraz nostalji, biraz da sabır demek. O kalın rulolar, makinelerden çıkan sıcak kâğıt… Sanki koca bir projeyi değil de, hayatın kopyasını çıkartıyorduk.”
— “Ben ozalit kokusunu hatırlıyorum, çok yoğun ve keskin bir şeydi. Bazen projeyi hazırlamaktan çok, o kokudan kurtulmaya çalışırdık. Ama yine de arkadaşlarla ozalitçiye gitmek sosyalleşmeydi, muhabbetin bahanesiydi.”
Görüyorsunuz işte, erkekler daha çok “strateji, dayanıklılık, çözüm” penceresinden bakarken, kadınlar “hatıra, duygu, paylaşım” penceresinden yaklaşıyor. Bu da ozalit kâğıdının aslında hem mekanik hem duygusal bir tarafı olduğunu gösteriyor.
---
Ozalit Kağıdıyla Yaşanmış Komik Anılar
Hadi biraz gülelim. Forumdaşlardan topladığım hayali anılardan bazıları şöyle:
— “Projeyi yetiştireceğim, ozalitçiye gittim. Adam kâğıdı makineye soktu, bir baktım ters basmış. Hoca görünce, ‘Bu binanın çatısı niye zeminde?’ diye sordu. Dedim, hocam belki de tersini yaşıyoruz!”
— “Üniversitede bütün sınıf ozalite gitmişti. Hepimiz sırayla bekliyoruz, makine bozuldu. Adam çıkıp dedi ki: ‘Çocuklar, bu makine bugün tatilde.’ Biz de eldeki kopyaları bölüşüp sınava girdik. Sınıfın yarısı yanlış çizimi ezberlemiş!”
— “Ozalit kâğıdıyla kavga ettim bir kere. Kâğıdı katlayayım dedim, katlandığı yerde yırtıldı. Sonra projenin ortasında dev bir yırtık kaldı. Hoca baktı, ‘Bunu sanatsal mı yaptın?’ dedi. Ben de, ‘Evet hocam, bu çatlaklardan ışık sızıyor, Japon felsefesi’ diye kıvırdım.”
---
Ozalit Kağıdının Felsefesi
Aslında ozalit bize şunu öğretiyor: Hayatta her şey dijitalleşse de, bazen “elle tutulur” şeylere ihtiyaç duyuyoruz. O kâğıdı elinize aldığınızda, emek kokuyor. Bilgisayarda dosya “Ctrl + C, Ctrl + V” ile çoğalırken, ozalit kâğıdıyla çoğaltmak sabır istiyor.
Belki de bu yüzden ozalit, bugün hâlâ mimarlık ofislerinde, eski tip ozalitçilerde yaşamaya devam ediyor. Çünkü bazen “emekle kopyalanmış bir şeyin” kıymeti daha fazla oluyor.
---
Forumdaşlara Sorular!
Şimdi gelelim en keyifli kısma: Sizin anılarınız!
— Siz ozalit kâğıdı kullandınız mı, ya da hâlâ kullanıyor musunuz?
— Erkek forumdaşlara: Sizce ozalit hâlâ stratejik bir alternatif mi, yoksa tamamen müzelik mi oldu?
— Kadın forumdaşlara: O kokuyu, o sıcak kâğıdı hatırlıyor musunuz? Sizde ne gibi duygular uyandırıyor?
— Hiç “ozalit faciası” yaşadınız mı, mesela yanlış baskı, yamuk proje, ters kopya?
Hadi bakalım, forumu şenlendirelim! Hem gülelim hem nostalji yapalım. Çünkü bazı şeyler vardır ki, sadece anlatıldığında bile koca bir nesli güldürür. Ozalit kâğıdı da tam öyle bir efsane.
---
İşte böyle dostlar… O zaman söz sizde: O koku hâlâ burnunuzda mı, yoksa printer çağında ozaliti unuttuk mu?