bencede
Active member
Burak ALACA – AJANSSPOR
Euroleague’de birinci 6 hafta sonunda 5 galibiyet ve 58 averajla Fenerbahçe Beko tepede bulunuyor. Sarı lacivertlilerin ligde geçtiğimiz dönemi 12. sırada tamamladığını hatırlatmakta yarar var. Pekala idare dönem başında neleri hakikat yaptı, bu muvaffakiyet tesadüf mü?
Tepe grup koçu Dimitris Itoudis
Fenerbahçe’de Zeljko Obradovic’ten daha sonra o koltuğa oturan herkes tartışmaların göbeğine düştü. Sırasıyla Igor Kokoskov ve Sasha Djordjevic, Obradovic’in gölgesinde kayboldu. bir daha doğmak için tek deva gözünü daha kesin bir tahlile gitmekti. Yani yüksek profilde bir başantrenöre… Sarı lacivertlilerin bu vakitte önüne büyük bir fırsat çıktı. Rusya-Ukrayna krizi daha sonrası CSKA Moskova’dan ayrılan Yunan koç Dimitris Itoudis, Fenerbahçe koçluk koltuğunun tartısını kaldırabilecek yegane kişiydi. 8 yıl CSKA Moskova ile Avrupa’nın doruğunda rekabet etmiş, bunu da 2 şampiyonlukla taçlandırmış basketbolun seçkin koçlarından birisi… beraberinde Zeljko Obradovic’in eski yardımcısı…
Yapılanmada kim ne der yok!
Fenerbahçe’nin dönem başında yaptığı kimi, hatta birden fazla transfer eleştrildi. Ancak gelinen noktada, hepsinin planlanmış bir kurguyu oluşturmak için takıma eklendiği çok açık. Barcelona’da mesleğinin en makûs periyodunu geçiren Nick Calathes ve Maccabi’yi bir türlü bir üst düzeye çıkaramayan Scottie Wilbekin bu isimlerin başını çekiyordu. Lakin Yunan koçun başında katiyen bir plan vardı. Bu iki istenmeyen kesim aslında birbirini tamamlıyordu. Transferler konusunda değinilmesi gereken bir öbür konu ise kulübün bütçesinin Euroleague’de 4-5 kadronun gerisinde kalması. Ki tepe ile makas uçuk derecede açık. Bu şartlarda rekabetçi bir takım kurabilmek için ya epeyce baş patlatmalısınız, ya da hayli risk almalısınız. Dimitris Itoudis ve Maurizio Gherardini baş başa vererek iki seçeneği de hayata geçirdi.
Hiyerarşide net çizgiler çizildi
Bu dışarıdan harmanlaması güç gözüken kadroyu verimli bir hale getirmenin yolu, saha ortasındaki hiyerarşinin etrafına net çizgiler çekmekti. Herkes alanda üstün olan niteliklerini yansıtırken, bununla birlikte arkadaşlarının zaaflarını örtecekti. Bu doğrultuda Yunan koç; Nick Calahtes’e organizatörlük, Scottie Wilbekin ve Marko Guduric’e ise bitiricilik misyonunu uygun gördü. Euroleague tarihinin en hayli asist yapan oyun kurucusu Calathes’i saf bir “playmaker” rolüne soyundurup daha fazlasını beklememek, ekibin komutasına geçtiğinde potansiyellerinin gerisinde kalan, ekibin tavanını aşağıya çeken Marko Guduric ve Scottie Wilbekin üzere oyuncuları kadronun ana skorerleri yapmak ekibin randımanını en üst çekecek seçeneklerdi.
Fenerbahçe 10 yıllık kadro üzere başladı
Bütün bunların ortaya çıkardığı sonuç ise Avrupa basketbolunda görmeye alışık olmadığımız cinsten. Genel itibariyle birçok kadro sporunda dönem sonunda rejenere olan gruplar yeni döneme pek güzel başlamaz, taşlar yıl içerisinde yerine oturur. Ortaya net bir şablon çıkınca da bu projenin başarılı ya da başarısız olduğu kendini gözler önüne serer. Fenerbahçe’nin bu safhada bizlere verdiği imaj ise oturmuş bir ekip. Bunun gerçek stratejisi ve takım mühendisliğinin bir eseri olduğu da aşikar… Bir grup için kadar erken randıman almak, muvaffakiyete giden yolda sizi eş pozisyondaki rakiplerinizin adım adım önüne geçirir. Yanlış fren kullanmadığınız takdirde ise yolun sonunda ufukta bir kupa bakılırsabilirsiniz.
Euroleague’de birinci 6 hafta sonunda 5 galibiyet ve 58 averajla Fenerbahçe Beko tepede bulunuyor. Sarı lacivertlilerin ligde geçtiğimiz dönemi 12. sırada tamamladığını hatırlatmakta yarar var. Pekala idare dönem başında neleri hakikat yaptı, bu muvaffakiyet tesadüf mü?
Tepe grup koçu Dimitris Itoudis
Fenerbahçe’de Zeljko Obradovic’ten daha sonra o koltuğa oturan herkes tartışmaların göbeğine düştü. Sırasıyla Igor Kokoskov ve Sasha Djordjevic, Obradovic’in gölgesinde kayboldu. bir daha doğmak için tek deva gözünü daha kesin bir tahlile gitmekti. Yani yüksek profilde bir başantrenöre… Sarı lacivertlilerin bu vakitte önüne büyük bir fırsat çıktı. Rusya-Ukrayna krizi daha sonrası CSKA Moskova’dan ayrılan Yunan koç Dimitris Itoudis, Fenerbahçe koçluk koltuğunun tartısını kaldırabilecek yegane kişiydi. 8 yıl CSKA Moskova ile Avrupa’nın doruğunda rekabet etmiş, bunu da 2 şampiyonlukla taçlandırmış basketbolun seçkin koçlarından birisi… beraberinde Zeljko Obradovic’in eski yardımcısı…
Yapılanmada kim ne der yok!
Fenerbahçe’nin dönem başında yaptığı kimi, hatta birden fazla transfer eleştrildi. Ancak gelinen noktada, hepsinin planlanmış bir kurguyu oluşturmak için takıma eklendiği çok açık. Barcelona’da mesleğinin en makûs periyodunu geçiren Nick Calathes ve Maccabi’yi bir türlü bir üst düzeye çıkaramayan Scottie Wilbekin bu isimlerin başını çekiyordu. Lakin Yunan koçun başında katiyen bir plan vardı. Bu iki istenmeyen kesim aslında birbirini tamamlıyordu. Transferler konusunda değinilmesi gereken bir öbür konu ise kulübün bütçesinin Euroleague’de 4-5 kadronun gerisinde kalması. Ki tepe ile makas uçuk derecede açık. Bu şartlarda rekabetçi bir takım kurabilmek için ya epeyce baş patlatmalısınız, ya da hayli risk almalısınız. Dimitris Itoudis ve Maurizio Gherardini baş başa vererek iki seçeneği de hayata geçirdi.
Hiyerarşide net çizgiler çizildi
Bu dışarıdan harmanlaması güç gözüken kadroyu verimli bir hale getirmenin yolu, saha ortasındaki hiyerarşinin etrafına net çizgiler çekmekti. Herkes alanda üstün olan niteliklerini yansıtırken, bununla birlikte arkadaşlarının zaaflarını örtecekti. Bu doğrultuda Yunan koç; Nick Calahtes’e organizatörlük, Scottie Wilbekin ve Marko Guduric’e ise bitiricilik misyonunu uygun gördü. Euroleague tarihinin en hayli asist yapan oyun kurucusu Calathes’i saf bir “playmaker” rolüne soyundurup daha fazlasını beklememek, ekibin komutasına geçtiğinde potansiyellerinin gerisinde kalan, ekibin tavanını aşağıya çeken Marko Guduric ve Scottie Wilbekin üzere oyuncuları kadronun ana skorerleri yapmak ekibin randımanını en üst çekecek seçeneklerdi.
Fenerbahçe 10 yıllık kadro üzere başladı
Bütün bunların ortaya çıkardığı sonuç ise Avrupa basketbolunda görmeye alışık olmadığımız cinsten. Genel itibariyle birçok kadro sporunda dönem sonunda rejenere olan gruplar yeni döneme pek güzel başlamaz, taşlar yıl içerisinde yerine oturur. Ortaya net bir şablon çıkınca da bu projenin başarılı ya da başarısız olduğu kendini gözler önüne serer. Fenerbahçe’nin bu safhada bizlere verdiği imaj ise oturmuş bir ekip. Bunun gerçek stratejisi ve takım mühendisliğinin bir eseri olduğu da aşikar… Bir grup için kadar erken randıman almak, muvaffakiyete giden yolda sizi eş pozisyondaki rakiplerinizin adım adım önüne geçirir. Yanlış fren kullanmadığınız takdirde ise yolun sonunda ufukta bir kupa bakılırsabilirsiniz.