DoğaHayranı
Active member
Akşener: “Milli birliğimiz, Ak Parti iktidarı eliyle, gün be gün zayıflatılıyor”
DÜZGÜN Parti Genel Lideri Meral Akşener, partisinin küme toplantısında konuştu.
Akşener, konuşmasından birtakım satır başları şöyleki:
“Bugün, bu Büyük Meclis’in çatısı altında buluşabiliyorsak;
Bunu, 102 yıl evvel bir ortaya gelen, o kutlu iradeye borçluyuz.
Bugün, bu cennet topraklarda yaşıyor, bu havayı soluyor, bu suyu içiyorsak;
Bunu, 102 yıl evvel, kula kulluk etmeyi reddeden, cesurlara borçluyuz.
Bugün, saraylarda oturup, milletin gerçeklerinden bihaber gezenlere,
milletin hakkına girenlere, karşı çıkıyorsak;
Bunu, 102 yıl evvel, Ankara Ulus’ta, yeryüzündeki tüm saraylardan daha görkemli olan,
o mütevazi binada bir daha alevlenen, demokrasi hikayemize borçluyuz!
Bağımsızlığımızın temeli olan 23 Nisan’ı;
İçimizdeki tüm burukluklara karşın, çocuklarımızla birlikte bir daha kutladık.
Sevincimizi çalanlar, cumhuriyet coşkumuza bir daha dokunamadı.
Atatürk’ü kıskananlar, ona duyduğumuz sevgi karşısında, bir daha orta yerinden çatladı.
Bedelli dava arkadaşlarım;
Millet, Vatan ve Egemenlik!
Bu üç öge bir ortaya gelmezse, ortada ulusal bir devlet de yoktur.
Bu üç öge, millete ilişkin ve millete dair şayet olmazsa,
orada bağımsızlık, refah ve ulusal gurur yoktur.
Sadece, devlet aygıtını gasp etmiş çeteler vardır.
Bugün ulusal birliğimiz, Ak Parti iktidarı eliyle, gün be gün zayıflatılıyor.
İnsanlarımız gün be gün, ayrıştırılıyor, kutuplaştırılıyor.
Sevginin yerine nefret, hürmetin yerini öfke ekiliyor.
Sonları eleğe, memleketi de hendeğe çevirip,
milletimizin kendi vatanında yabancı hissetmesi isteniyor.
Üstelik tüm bunlar, bir tek adamın iktidarı sürebilsin diye,
gözümüzün içine baka baka yapılıyor.
Bugün vatan topraklarımız, türlü yağmanın ve peşkeşin ortasında, parsel parsel satılıyor.
İktidar, iktidarda kalabileceği her bir gün ismine,
kapalı kapılar gerisinde, Anadolu’yu rehin ediyor.
Eserini, mahsulünü rehin ediyor.
Madenini, toprağını rehin ediyor.
Ağacını, suyunu rehin ediyor.
Hakikaten;
Dünün duyun-u genele memurları,
bugün artık, varlık fonunda, Toki’de, Merkez Bankası’nda ve Hazine’de geziyor.
Bugün ulusal egemenliğimiz,
Saraydaki bir şen azınlık, varaklı koltuklarında oturmaya devam edebilsin diye,
parçalanıyor, pazarlanıyor.
Kime sevecen görünmek istiyorlarsa, ona yaranmak için,
devletin yetkilerini açıkça, hiç bir ar duygusu göstermeksizin satıyorlar.
kimi birtakım, Meclisimizden gasp ettikleri, kanun yapma yetkisini,
kimi birtakım yönetim yetkisini,
ve birtakım kimi da, en son meselai, Kaşıkçı davasında gördüğümüz, yargı yetkisini,
müflis tüccarın, konutunu barkını satması üzere, nereden 3 kuruş alacaklarsa, ona satıyorlar.
Büyük Türk Milleti!
Bugün büyük, derin ve kronikleşmiş bir devlet krizinin içerisindeyiz.
Öfkemizi de, umutlarımızı da, beklentilerimizi de, kırgınlıklarımızı da,
Ulusal devletimizi, bir daha tesis etmek,
Hukuk ve adaleti, tek parola yapmak,
Demokrasiyi tam ve kâmil olarak sağlamak için, kullanmak mecburiyetindeyiz.
Dün, 1920’lerin tarihî eşiğinde, önümüzdeki imtihan buydu.
Gerçekten bugün de, önümüzdeki imtihan budur.
İşte 6 siyasi parti olarak, buluşmamızın ortak noktası da tam olarak budur.
Siyasette durduğumuz yerler farklı.
Vaatlerimiz farklı.
Gündem karşısında aldığımız tutumlar farklı.
Hatta birden fazla vakit, telaffuzlarımız de farklı.
Lakin tüm farklılıklarımıza karşın, Türkiye için ortak görüşlerimiz var.
örneğin;
Bu ucube sistemin, Türkiye’yi taşıyamaz olduğu konusunda, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’in asılları hakkında, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Rantı, yolsuzlukları, hırsızlıkları engellemek için,
Siyasi Ahlak Yasası çıkarılması konusunda, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Merkez Bankası’nın bağımsızlığı konusunda, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Siyasetteki nefret lisanının sonlandırılıp,
istişare külçeşidinin tesis edilmesi konusunda, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Demokrasinin işletilmesi, Türkiye’nin bir hukuk devleti olması,
Ve kuvvetler ayrılığının tesis edilmesi hususlarında, fikir birliğine sahibiz.
Bu vesileyle buradan,
başta, konut sahipliği yapan Sayın Gültekin Uysal olmak üzere,
toplantıya katılan Sayın Genel Liderlere,
huzurunuzda bir sefer daha, teşekkür etmek istiyorum.
Allah bizleri milletimize karşı utandırmasın.
Biz ÂLÂ Parti olarak;
And olsun ki;
Egemenliğimize, bir daha sahip çıkacağız!
Millet ile devlet içindeki bağı, bir daha güçlendireceğiz!
Cumhuriyetimizin kıymetlerini, bir daha yaşatacağız!
O büyük vizyonun, bayraktarları olan bizler, hâlâ buradayız.
Bize Cumhuriyetimizi armağan eden kahramanlarımızın,
ruhları şad, yerleri cennet olsun.
Rabbim bize, varlıklı, memnun ve huzurlu bir Türkiye’de,
kaç 23 Nisan’ları, sevinçle, coşkuyla ve gururla kutlamayı nasip etsin.
Kıymetli dava arkadaşlarım;
23 Nisan’ın “Çocuk Bayramı” olarak kutlanması,
Atatürk’ün çocuklara verdiği kıymetten kaynaklanır.
Zira ulusal egemenlik maksadı,
lakin ve fakat, ulusal şuurun,
kuşaktan nesile aktarılmasıyla mümkündür.
Yani milletçe, çocuklarımıza paha vermemizle mümkündür.
Pekala çocuk kimdir?
Daima gülsün, memnun olsun istediğimiz,
merak hissini ateşleyerek, öğrenmesine rehberlik ettiğimizdir.
Ezber ayrıntıları, zihnine sıkıştırmak yerine,
bilgi üretmesine yardımcı olduğumuzdur.
Zorlandığında kolayı gösterdiğimiz, üzerinden sorumluluklarını aldığımız değil,
kendi ayakları üzerinde durabilmesi için, cesaretlendirdiğimizdir.
Çocuk, ülkemizin geleceğidir…
İşte, Atatürk, daha o senelerda,
çocuklarımızın, ne kadar değerli ve bedelli olduğunu gördüğünden,
tarihte birinci sefer, sadece çocuklara özel bir günü,
Meclisimizin kuruluş günüyle özdeşleştirmiş, bayram olarak kutlanmasını istemiştir.
Gerçekten Atatürk, bu vizyon doğrultusunda;
“Çocuklar geleceğimizin garantisi, yaşama sevincimizdir.
Bugünün çocuğunu, yarının büyüğü olarak yetiştirmek, hepimizin insanlık bakılırsavidir.” demiştir.
“Çocuklar her türlü ihmal ve istismardan korunmalı,
Onlar her şartta, yetişkinlerden daha özel ele alınmalıdır.” demiştir.
“Çocuk sevgisi, insan sevgisi için bir gereksinimdir.” demiştir.
Pekala bugün, Gazi’nin, daha 1920’lerde ortaya koyduğu, o vizyonun neresindeyiz?
TÜİK’in, “5’inci Çocuk İşgücü Araştırması” neticelerina nazaran,
Türkiye’de bir ekonomik faaliyette çalışan,
5-17 yaş kümesindeki çocuklarımızın sayısı, 720 bin.
Okulunu terk etmek zorunda kalan çocuklarımızın sayısı da,
maalesef azımsanmayacak kadar fazla.
Yüzde 78’i kayıt dışı çalışan,
isimlerine “çırak” diyerek, sorumluluktan kaçtığımız,
2 milyona yakın çocuğumuz var.
Bunun da yanında, okula devam ettiği biçimde, makul bir gelecek kurmaktan mahrum bırakılan,
öğrenmesi ve gelişimi, ihmal edilmiş çocuklarımız var.
Pekala ya çocuk gelinler?
TÜİK’e göre, son 10 yılda, 381 bin 418 kız çocuğumuz evlendirildi.
Mendil kapmaca oynamak yerine, mendil satan,
oyuncak bebeği yerine, kendi bebeğiyle oynayan çocuklarımız var.
Ve ne acıdır ki;
cinsel, fizikî ve duygusal istismardan, koruyamadığımız çocuklarımızın sayısı,
son 10 yılda, 700 kat artmış…
Kıymetli milletvekilleri;
Bugün Cumhuriyetimizi kuran iradenin,
çocuklarımıza dair koyduğu o vizyonun, işte bu kadar uzağındayız.
1921 yılında, Çocuk Esirgeme Kurumu’nu kurarak,
savaşta babasını, ailesini kaybetmiş, yetim çocuklarımıza, kol kanat geren,
o kapsayıcı devlet anlayışının, işte bu kadar uzağındayız.
Bugün maalesef, Atatürk’ümüzün çocuklarımıza verdiği pahanın,
işte bu kadar uzağındayız!
Tam da bu niçinle, bugün ortamızda, Çocuk Esirgeme Kurumu’nu ortaya çıkaran o anlayışın,
günümüzdeki temsilcilerinden biri var.
Esirgeyici Aile Evlat Edinme Derneği, İdare Heyeti Lideri,
Dava Aydeniz Hanım bugün ortamızda.
Buyurun İdeal Hanım, kelam de, kürsü de sizindir.
Teşekkür ediyorum İdeal Liderim.
Aziz milletim;
Bay Kriz ve arkadaşlarının, ülkemizi içine düşürdüğü,
ve her geçen gün, daha da derinleşen ekonomik kriz;
milletimizi, 100 liralık bakkal çekine muhtaç ediyor.
Poz meraklısı, liyakatsiz takımların elinde milletimiz, her gün zahmet çekiyor.
Geometri kitabı yazmış, hatta geometri tabirlerini Türkçeleştirmiş,
bir başöğretmenin kurduğu ülkemiz,
4 süreci bile bilmeden, iktisat yöneten bir çapsızlığın vesayetinde, perişan oluyor.
Patolojik bir hadise hâline gelen, bu idare anlayışının;
artık ne milletimize, ne de memleketimize verecek, hiç bir şeyi kalmadı.
Hal bu biçimde olunca da;
Bay Kriz ve arkadaşları, saçmalama konusunda, birbirleriyle yarışır hale geldi.
örneğin;
Memleketin okumuş gençleri, her fırsatta iteklenip,
akın akın, yurtdışına gitmek zorunda bırakılırken;
Ulaştırma Bakanı çıkıp;
“Bugün yurtdışına, mühendis ihraç eden bir pozisyona geldik.” diye övünüyor.
Yani, vazifeleri gençlerimize iş fırsatları, girişimcilik imkanları oluşturmakla misyonlu olanlar;
ülkesini terk etmek zorunda kalan, okumuş evlatlarımıza,
zerre utanmadan “ihracat” diyor.
Sorumlulukları, gençlerimize, hayallerini özgürce gerçekleştirecekleri bir ülke sunmak olanlar;
beyin göçünü engellemek yerine, gençlerimiz memleketten gitsin diye, ellerinden geleni yapıyor.
Üstelik, bu kelamım ona ihracat patlamasıyla övünürken,
bir yandan da, ithalatta rekora koşuyorlar.
Ne mi ithal ediyorlar?
Sığınmacı…
Mühendis ihraç edip, çoban ithal ediyorlar.
Hekim ihraç edip, maraba ithal ediyorlar.
Kendi gençlerini yoksulluğa mahkûm edenler,
kendi ülkelerini mülteci kampına dönüştürüyorlar.
örneğin;
Bugün, her 10 meskenden birinin elektriği kesik, karanlıkta oturuyor.
1 milyon hanenin de, doğalgazı kesik.
Ancak;
ortada bu biçimdesine acı bir tablo varken,
Güç Bakanı çıkıp, göğsünü gere gere,
Nisan sonu itibariyle, yaklaşık 278 bin abonenin elektriğinin, kesik olduğunu söylüyor.
Yani;
nazaranvi, memlekette elektriksiz, doğalgazsız hane bırakmamak olan bakan,
zerre utanmadan, 2022 yılı Türkiye’sinde,
yaklaşık 1 milyon vatandaşımızın, elektrik üzere temel bir gereksinimden, mahrum olduğunu savunuyor.
O da, şayet bu arkadaşların sayılarına inanırsanız…
En acısı da ne biliyor musunuz?
Ülkemizdeki elektriği kesik tüm abonelerin, faturalarının toplamı,
iki holdingin, silinen vergi borcu kadar etmiyor…
örneğin;
Milletimiz, her gün artan pahalılığın altında eziliyor.
Siftahsız kepenk kapatan esnafımız, ay sonunu getiremiyor.
Minimum ücretliler, emekliler, açlık hududunun altında, hayatta kalmaya çalışıyor.
Fakat, ışıltılı gözleri, abuk sabuk açıklamaları,
ve bir türlü tutmayan, plan, program ve modelleriyle,
Türk siyasi tarihine, şimdiden kara bir leke olarak geçen, Nebati Bakan;
“Gerekirse gemileri karadan yürütür, gayemize ulaşırız.” diyor.
Artık “Yürütmeyeceğiz”, “Yürüttürmeyeceğiz.” diyemiyor;
“Gemileri karadan yürüteceğiz.” diyor.
“Artık israf etmeyeceğiz”,
“Bay Kriz’in aklına uyup, Türkiye’yi akıl dışı deneylere kobay yapmayacağız.” diyemiyor.
“Gemileri karadan yürüteceğiz.” diyor.
Pekala, Enflasyonu düşürebiliyor mu?
Hayır.
Doları düşürebiliyor mu?
Hayır.
Gençlere iş bulabiliyor mu?
Hayır.
EYT’yi çözebiliyor mu?
Hayır.
3600 ek göstergeyi verebiliyor mu?
Hayır.
Çiftçinin, esnafın, endüstricinin zahmetini bitirebiliyor mu?
Hayır.
Elektrik faturalarını, doğalgaz faturalarını indirebiliyor mu?
Hayır.
Maaşlara artırım yapabiliyor mu?
Bayram ikramiyelerine, manalı bir düzgünleştirme yapabiliyor mu?
Hayır.
Neymiş?
Gemileri karadan yürütecekmiş…
Bu kelam;
ne yaptığına dair, en küçük bir fikri bile olmayan, liyakatsiz bir bakanın,
Fatih Sultan Mehmet Han üzerinden, hamaset yaparak,
acınası bir biçimde, durumu yönetim etme gayretidir.
Bu kadar sıradan.
İşte size bu ucube sistemin, memleketimizi düşürdüğü ibretlik durum.
Yazıklar olsun.
Aziz milletim;
Bay Kriz ve arkadaşları, kendi ortalarındaki, bu pek sevimsiz yarışla meşgulken,
onların, pek de umursamadıkları memleketimizde;
anneleri yoran, babaları yıkan, evlatları üzen,
konutlardan, dükkânlardan, tarlalardan taşan kaygılarımız,
her gün büyümeye, devam ediyor.
Biz de, arkadaşlarımızla birlikte;
bu kaygıları dinlemeye, duyurmaya ve tahliller üretmeye devam ediyoruz.
Gerçekten geçtiğimiz hafta da, Kırşehir’deydik…
Girdiğim biroldukça dükkânda, ışıklar açık değildi…
Artık ışık, müşteri gelince açılan bir âdet olmuş.
Artan elektrik faturaları, esnafımızı ,bu biçimde bir uygulamaya zorlamış.
Biz dükkâna girince ışıklarını açan, berber esnafı bir kardeşim diyor ki;
“İdare edecek üzere değil durumumuz.
Sabahtan beri 4 müşteri oldu, yetmiyor.
Akşama kadar çalış; bir zeytinyağı alamadıktan daha sonra ne olacak?
Son 10 yılın, en makus periyodunu yaşıyoruz.”
Akpınarlı bir esnaf kardeşim diyor ki;
“İşlerimiz makus.
Türkiye’nin hâli makus.
60 liralık yağ 200 lira oldu, biz burada hiç satış yapamıyoruz.”
Emekli bir vatandaşımız diyor ki;
“3000 lira maaş alıyorum.
İkramiyemizi de vermediler.
Oğlum düğün yapacak, inşaatta çalışıyor.
3000 lira emekli maaşı mı olur?
Biz ne alalım?
Gel markete gidelim; eridi, gitti maaş.
Bir de kredi çektim, 1600 lira, onu ödüyorum.
Daha elektrik var, su var.
Bu kışı sıkıntı geçirdik.
Bu sistem, nizam değil.”
Üretici bir kardeşim diyor ki;
“Bu bölgede yaklaşık, 50 bin civarında, büyük baş hayvan vardı.
Şu anda, 17-18 binlerde.
İşletmelerin, yüzde 75’e yakını kapandı.
Kalan arkadaşlarımız da, yüzde 50 kapasitede çalışıyorlar.”
Çiftçi bir kardeşim ise, fazlaca acı bir soru soruyor.
Diyor ki;
“1980’de 250 dönüm arazim vardı.
Sattım, çocukları okuttum.
Para yetiştiremedim sattım.
2700 lira maaş alıyorum.
Artık ben yeğenime, bayram harçlığı göndereceğim, nasıl göndereyim?”
Boztepe’deki üretici kardeşim diyor ki;
“Her şey mazota bağlı.
Paramız pulumuz yetmiyor.
Evvelce biriktirdiklerimizi yiyip geçiniyoruz.
Evvelce cebimize 500 lira koyuyorduk, bir hafta yiyorduk.
Artık bir günde bitiyor.
Çiftçinin kullandığı mazotu düşürsünler.
Biçerin deposu, 9 bin liraya doluyor.
Günlük tüketiyorsun bunu.
Biz nereden para bulup da, bu işi yapalım.
Nasıl yapalım?”
İşte size;
Ülkemizin gerçeklerinden, milletimizin kederlerinden,
insanlarımızın yaşadığı acılardan bihaber olan iktidarın,
geldiği son nokta.
İşte size;
Hayal satarak, gün geçirmeye çalışanların,
ülkemizi getirdiği son nokta.
İşte size;
Ülkemizi palavrayla, dolanla, hamasetle yönetenlerin,
milletimize reva gördüğü son nokta.
Yazıklar olsun…
Aziz milletim;
Bay Kriz’in, kelamım ona ustalık devrinin, başyapıtı olan bu ibretlik tablo,
gençlerimizi nasıl etkiliyor biliyor musunuz?
Size şu biçimde tanım edeyim:
Bir cam düşünün.
Berrak, tertemiz bir cam…
İşte gençlerimiz, yurt haricindeki yaşıtlarının hayatlarını, yabancı ülkelerde olanları,
bu camın gerisinden, tüm açıklığıyla görüyorlar.
O hayatların hoşluğunu, bolluğunu ve memnunluğunu izliyorlar.
Lakin camın arkasından…
Gördüklerine erişmeye çalıştıklarında, o cama çarpıyorlar.
Canları yanıyor, ruhları sıkılıyor, içleri daralıyor;
lakin onlar, o camın ardındaki hayata ulaşmak için, çabalamaktan asla vazgeçmiyorlar.
Bugün ne yazık ki;
gençler için, Ak Parti’nin Türkiye’sinde yaşamak demek,
hayattaki her şeye, o camın gerisinden bakmak demek.
Nasıl ki, bayanların iş hayatında karşılaştığı cam tavanlar var ise;
Artık gençlerimizin hayallerinin, maksatlarının önünde de, camdan duvarlar var.
O camdan duvarların içerisinde;
O denli kıssalar, o denli hayaller, o denli kederler var ki…
Biliyorsunuz, uzun bir müddetdir gençlerimizi dinliyorum.
“Gençler İçin Gençlerle birlikte” diyerek başlatmış olduğumız,
bilakis mentorluk oturumlarımızın da,
bu hafta, dördüncüsünü gerçekleştirdik.
Her kezinde olduğu üzere, bir daha onlar anlattı, ben dinledim.
bir daha birfazlaca öyküye ve acıya şahit oldum.
bir daha biroldukça hayale ve sıkıntıya ortak oldum.
Bu vesileyle, vakit ayırıp oturuma katılan,
bana içlerini döken, sıkıntılarını paylaşan, tüm gençlerimize,
bir defa daha teşekkür ediyorum.
çabucak hemen 19 yaşında, sıhhat meslek lisesi mezunu bir kızımız diyor ki;
“Sağlık alanında ilerleyemiyorum, lisan kursuna gidiyorum.
Yolun başında olduğum için zorlanıyorum.
Ne yapacağımı bilemediğim için karamsarım.
hiç bir şeyi başaramayacak üzere hissediyorum.
Kardeşim var, onu nasıl kurtaracağımı düşünüyorum.
Babam, ben ve kardeşim var.
Konutta her şeyi ben yapıyorum.
Vaktim olmuyor lakin, bir biçimde çabalayıp, kendimi kurtarmaya çalışıyorum.”
28 yaşında, harita mühendisi bir gencimiz diyor ki;
Taban fiyatın, biraz üzerinde maaş alıyormuş.
“4 yıldır sevgilim var, lakin beklemek zorundayız.
Benim aldığım maaş yetmez, ve o çalışmıyor.
O yüzden güç bu süreçte evlenmek.”
20 yaşında, sosyoloji kısmında okuyan bir gencimiz diyor ki;
“Bu ülkeden kaçmak istiyor beşerler.
Zira hürmet görmüyorlar.
Ülkede hekim da, mühendis de, güvenlik nazaranvlisi de, hürmet görmüyor.
Ülkedeki beşerler, bu yüzden kaçmak istiyor.
Gençlerin, hiç bir yere itimadı kalmadı.
Ruhen kendimizi genç hissedemiyoruz.
Avrupa’dan 20 yaşında bir genç ile,
Türkiye’den 20 yaşında bir genç içindeki farka bakın.
Yani, 20 yaşımızda 40’landık.”
23 yaşında, işletme kısmı okuyan bir oğlumuz, diyor ki;
Bir asansörle üst çıkacak üzere olduğunuzu düşünün.
Ancak asansör durmuş, sıkışmışsınız.
Şu anki iklimimiz de bu.
Basıyoruz tuşlara, lakin ne kadar çığlık atsan da bir duyan olmayacak,
kendi kendini kurtarman gerekiyor.”
Sevgili gençler;
Size akıl verilmesini değil, kulak verilmesini beklediğinizi biliyoruz.
Yargılanmayı değil, anlaşılmayı istediğinizi biliyoruz.
Yaptığınız iş, okuduğunuz okul, birikiminiz ve özveriniz karşısında,
hürmet ve değer görmeyi talep ettiğinizi biliyoruz.
Baskılardan yorulduğunuzu, özgür olmak için, can attığınızı biliyoruz.
Sizi hor nazarann bu zihniyetle, çaba ederken,
yalnız hissettiğinizi de biliyoruz.
Fakat artık yalnız değilsiniz!
Artık kimsesiz değilsiniz!
Hele bedelsiz, hiç değilsiniz!
Siz, bize Ata’mızın emanetisiniz!
Şimdiye kadar kıymetiniz bilinmedi.
Lakin artık ÂLÂ Parti var!
İktidara geldiğimizde, en evvel;
Sizleri yargılayan, gagalayan ve hor nazarann bu ucube zihniyete, son vereceğiz!
daha sonrasında;
Hapsolduğunuz o camdan duvarları yıkıp,
sizleri, hak ettiğiniz hayat standartlarına, özgürlüğe ve mutluluğa, kesinlikle kavuşturacağız!
Ve en sonunda da;
El ele, kol kola, daima birlikte;
kuvvetli, keyifli ve varlıklı bir Türkiye’yi inşa edeceğiz!
Hiç merak etmeyin, epey az kaldı!
Aziz milletim;
Devlet, vatandaşlarının, insan onuruna yakışır bir formda, yaşaması için çalışır.
Bu yüzden, devletin en temel bakılırsavlerinden biri de;
tüm vatandaşlarının, sağlıklı bir etrafta yaşama ve barınma hakkını,
yani konut hakkını, korumak ve sağlamaktır.
Zira konut hakkı,
devlet-millet bağının, teminatlarından biridir.
Bu teminatın korunmasındaki, kıymetli adımlardan biri de,
1984 yılında kurulan, TOKİ olmuştur.
Düşük ve orta gelirli ailelere, konut edindirme maksadıyla kurulan TOKİ;
Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin,
toplumsal devlet anlayışını yansıtan bir uygulama olsa da;
maalesef, Ak Parti iktidarında, emeline uygun bir biçimde işletilmemiş,
ve birçok kıymetli kurumumuz üzere, iktidarın arpalığı hâline gelmiştir.
Kendisini ve etrafını zenginleştirmeyi,
yegâne emel edinen, Bay Kriz ve arkadaşları yardımıyla;
Bugün, konut hakkının yerini, konut krizinin aldığı, bir Türkiye ile karşı karşıyayız.
Çıkartılan 30’a yakın maddeyle, geniş mali ve idari yetkilerle donatılan TOKİ ise;
bu krize, tahlil olması beklenirken,
kayırmacılığın ve yolsuzluğun merkezi pozisyonuna gelmiş durumda.
örneğin, bugün TOKİ, hiç bir kuruma karşı hesap vermiyor.
Bütçesi Meclise gelmiyor.
Yani TOKİ’nin, devlet bütçesi ortasındaki yeri belgisiz.
Devletin hiç bir hesabı ortasında yer almıyor.
Özensiz ve keyfi halde karar alarak, kamu kaynağını kullanıyor.
Pekala bu kamu kaynağıyla ne yapıyor?
Mülkiyeti devlete, yani millete ilişkin, kupon yerleri,
İktidarın 5’li çetesine, lüks rezidans projeleri için,
piyasa fiyatının epey altında bedellerle, peşkeş çekiyor.
TOKİ ile iş yapan yüklenici firmalar,
şeffaf olmayan süreçlerin kararında, ihaleler kazanıyor.
Kamunun sırtından, adil ve yasal olmayan hasılatlar elde ediliyor.
Yani devlet yerlerimiz yağmalanıyor,
kamu kaynaklarımız çarçur ediliyor,
ve de en kıymetlisi, vatandaşlarımız, piyasanın yıkıcı tesirlerine karşı, savunmasız bırakılıyor.
Bu durumu kabul edemeyiz.
Bu yağmaya müsaade veremeyiz.
Bu talana sessiz kalamayız.
Bu talana sessiz kalmayacağız!
Buradan iktidarı şimdiden uyarıyorum;
YETERLİ Parti iktidarında, bilhassa eğileceğimiz başlıklardan biri de, kesinlikle TOKİ olacak.
TOKİ’nin elindeki devlet topraklarının, satış süreçlerini inceleyeceğiz.
Hususla ilgili Sayıştay raporlarını, sürece alacağız.
Satışlarda, rekabet ortamının oluşup oluşmadığına bakacağız.
Yandaş şirketlerin fonlandığı yüklenici ağlarının,
ardındaki mekanizmayı, açığa çıkaracağız.
Milletimizin malının, üç kuruşa pazarlanmasına, müsaade vermeyeceğiz.
GÜZEL Parti iktidarında;
Kamu ihaleleri şeffaf olacak.
Kamu kaynakları, yanlışsız alanlara ayrılacak.
TOKİ, uygun fiyatlı konut üretimine odaklanacak.
TOKİ, kentsel dönüşüme odaklanacak.
TOKİ, zelzele riski olan bölgelerin, ıslahı için çalışacak.
Tüm kentlerimizin, uzun vadeli master planlarını oluşturacağız.
Bu planı, tek bir kişinin güdümünde değil,
mahallî idareler, kent planlamacıları ve mimarlar odası ile birlikte yapacağız.
Ortak aklı, her bölümde temel alacağız.
YETERLİ Parti iktidarında;
Altyapı üstyapıya nazaran değil, üstyapı altyapıya nazaran şekillenecek.
Ranta göre değil, muhtaçlığa nazaran belirlenecek.
Kentlerimizin mimari dokusunu koruyacağız.
Yapılaşmada, etraf ve tabiat ile ahengi merkeze alacağız.
Yapılacak her yeni proje, bulunduğu bölgeye kıymet katacak.
Yeni üretilen tüm projelerde, güç verimliliğini temel alacağız.
Atık dönüşümü ve yeşil binalar için dayanaklar vereceğiz.
Artık saray medyası çabucak bağırmaya başlayacak.
“Bunlar projeye karşı.” diyecek.
Hayır.
Daima söylüyorum, bir daha söyleyeceğim:
Biz projeye değil, ranta karşıyız.
Biz hizmete değil, hırsızlığa karşıyız.
Hiç merak etmeyin;
Biz, bu iktidardan, fazlaca daha fazla konut üreteceğiz.
Ancak biz, kupon topraklardan rant devşirmek için, tabiat düşmanı lüks rezidanslar değil;
Milletimizin konut muhtaçlığını karşılamak için, etraf standartlarına uygun konutlar üreteceğiz.
Biz bu iktidardan, epeyce daha fazla altyapı yatırımı yapacağız.
Fakat biz bu yatırımları, sarayın amatör oligarklarını varlıklı etmek için değil;
milletimizin gereksinimlerini gidermek için yapacağız.
Çağımızın ruhu;
Üretmektir, sürdürülebilir kalkınmadır.
Çağımızın ruhu;
Beşere yatırım yapmaktır.
Çağımızın ruhu;
Beşere, insanca yaşayacağı bir ülke sunmak,
vatanın toprağına, havasına, suyuna sahip çıkmaktır.
Artık eli kulağında.
Sandık ufukta belirdi.
GÜZEL Parti iktidarı, artık her zamankinden daha yakın.
Hiç merak etmeyin.
Türkiye’yi;
Cumhuriyet değerlerimizle, bir daha buluşturmaya geliyoruz.
Sürdürülebilir kalkınma vizyonumuzla, gelişmiş ülkelerle, yarıştırmaya geliyoruz.
İnsan odaklı bir anlayış ve demokrasiyle, taçlandırmaya geliyoruz.
Çağımızın ruhuna yakışır, liyakatli bir idareye, kavuşturmaya geliyoruz.
Ez cümle;
milletimize hak ettiği, varlıklı, memnun ve huzurlu Türkiye’yi, yaşatmaya geliyoruz.
Kıymetli dava arkadaşlarım;
Millet iradesinin önünde, hiç bir güç duramaz.
Ak Parti’nin, insanlarımızı ayrıştırıp,
bir millet yerine, iki düşman topluluk oluşturma siyasetinin, bir modülü olarak;
27 Mayıs 2013 tarihinde, İstanbul’da ağaçların sökülmesiyle başlayan hadiselerden bugüne, 9 yıl geçti.
Bu 9 yıllık sürecin, her bir anı,
müstemleke valisi üzere, ülke yöneten bir zihniyetin kararları,
ve sömürge şirketi üzere, ülke yağmalayan bir rantiye oligarşisinin, uygulamalarıyla geçti.
Seyahat;
Başlangıcından, Bay Kriz’in, türlü provokasyon ve müdahalelerle,
rayından çıkarmasına kadar geçen süreçte;
ülkücüsünden solcusuna, dindarından sekülerine, hanımından erkeğine, gençlerimizin,
o devir, yaklaşık 10’uncu yılında olan, müstemleke rejimine karşı sergilediği,
bir duruş, bir direniştir.
Türk gençlerinin bu direnişi, Ak Parti’nin, FETÖ ile el ele verip,
ulusal egemenliğimize kastetmesine karşı yapılmıştır.
Bu direniş, çaresizlere ümit olmuştur.
Cumhuriyetimizi, tek bir adama mahkûm etmek isteyenlere karşı,
adeta bir duvar olmuştur.
Ve o duvar, Sayın Erdoğan ve avaneleri eliyle, rayından çıkartılana kadar da, dimdik durmuştur.
Gençlerimiz, uğruna ölecekleri vatanları,
Sayın Erdoğan’ın inşaat baronlarına, peşkeş çekilmesin diye;
gurur duydukları devletleri, bir küme meczubun elinde parçalanmasın diye;
hayli sevdikleri Türk Milleti’nin geleceği, tehlikeye düşmesin diye;
bu direnişi gerçekleştirmiştir.
Bu tarafıyla Seyahat direnişi, Türk Gençliği için, sadece bir protesto değildir.
bununla birlikte, ulusal şuurun da, ayağa kalkmasıdır.
Atalarından aldıkları yetkiyle, sıkıntıya düşen milletin, gözünü açma uğraşıdır.
Baş yapısı, özgürlüğe, ulusal birliğe, hukuk devletine,
gönlü de, vatan sevgisine yabancı olan Sayın Erdoğan’ın,
Seyahat direnişine, yeterli gözle bakmasına imkan yoktur.
Bu sebeple, “Gezi” sözünden daima korkmuştur.
Bu sebeple, rayından çıkartmak için, elinden geleni yapmış ve başarmıştır.
Bu sebeple, bugün bile, âdeta yemin etmiş üzere, ferdî bir intikam kovalamaktadır.
Ortadan geçen 9 yılın sonunda, geldiğimiz noktada;
Bugün, milletimizin her bir ferdinin,
çeşitli mazeretler ve keyfi kararlarla, düşman ve hain ilan edildiği;
siyasetin, farklılıkların ve her türlü niyetin, bir fare tuzağına hapsedildiği;
millet ve memleket soyulurken, garibanın, kuru ekmeğe mahkum edildiği;
ismine da, Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi denilen, bir istibdatın ortasındayız.
Fakat bilinmelidir ki;
hiç bir gayrimeşruluktan, yasallık türetilemez.
Akıl ve vicdan sahibi, hiç bir Türk evladı, istibdata boyun eğmez.
Ulu tarihimizin, her devri,
“Yaşasın Hürriyet, Kahrolsun istibdat!” diye haykıran, gözü pek vatan evlatlarıyla doludur.
Hakikaten dün, “Saray Tiyatroları” eliyle galası yapılan, Osman Kavala davası,
toplum vicdanına ve millet varlığına hançer vuran,
binlerce yargı trajedisinden, yalnızca bir adedidir.
Yasama ve yürütmenin yanında, yargı ytesirinin de,
saraydaki şımarıkların, nargile masalarına çerez edildiğinin, bir diğer değerli delilidir.
Sayın Erdoğan, aklınca,
aylarca üst perdeden beylik laflar ettiği, rahip Bronson davası ile,
neredeyse kendisini, savcı ilan ettiği, Kaşıkçı davasında,
milletin yargı egemenliğini, alenen ve utanmadan satmasının, sadakasını vermiştir.
İşte o niçinle bugün, sıkıntımız, Osman Kavala değildir.
Zira Osman Kavala, mevcut maddelerle, aslına bakarsan aklanmış, mahkeme bile bunu kabul etmiştir.
Bugün sorunumuz;
milletimizin her bir ferdinin,
kısıtlanamaz, devredilemez, engellenemez temel haklarının, hürriyetlerinin,
insanca yaşama arayışının, ve buna dair umut ve hayallerinin elinden alınmasıdır.
Bugün sorunumuz;
iktidar araçları ve devlet organları eliyle,
paramparça edilen, yabancılaştırılan, mayası ve özü değiştirilen,
1920 yılında, bu çatı altında birleşmiş bir millet ile,
onun vatanını ve devletini, bu ucube zihniyetten kurtarma sıkıntısıdır.
Bugün sıkıntımız;
istibdat karşısında, hürriyet için dik durabilme sorunudur.
Zira, 1908’de istibdata karşı koyan ruh her neyse, Seyahat de odur.
31 Mart’ta, meşrutiyeti yıkmaya kalkışan darbecilerin, karşısında duran irade her neyse, Seyahat de odur.
Demokrasi için seferber olan, o günün Türk Gençleri her neyse,
ağacına, parkına ve heykeline sahip çıkan, Gezi’deki Türk Gençleri de odur.
Bedelli dava arkadaşlarım;
Türk çağdaşlaşmasının önünde, her vakit pürüzler olacak.
Her bölümde, kesinlikle yeni Derviş Vahdeti’ler çıkacak.
Her zamanda, bizi bu haziniçin yoksun etmek isteyecek, dahili ve harici bedhahlarımız olacak.
Varsın olsun.
Zira her devranda, bu vatanın;
Bekçiliğini yapacak gençleri de olacak.
Vahdeti’lerin karşısına dikilecek, Mustafa Kemal’leri de olacak.
Topçu Kışlası hayallerine kapılanların karşısında, dimdik duran çapulcuları da olacak.
İşte o niçinle buradan, bir sefer daha ilan ediyorum:
Parola vatan, işareti namus!
Kahrolsun istibdat, kahrolsun zulüm!
Yaşasın hürriyet, adalet, müsavat ve meşveret!
Bu vesileyle, mübarek Kadir Gecemizi ve gelecek Ramazan Bayramımızı,
en içten hislerle kutluyor,
Cenabıhak’tan, milletimizi, daha birçok bayramlara eriştirmesini niyaz ediyorum.
Sağ olun, var olun, Allah’a emanet olun.”
Hibya Haber Ajansı
Alıntıdır
DÜZGÜN Parti Genel Lideri Meral Akşener, partisinin küme toplantısında konuştu.
Akşener, konuşmasından birtakım satır başları şöyleki:
“Bugün, bu Büyük Meclis’in çatısı altında buluşabiliyorsak;
Bunu, 102 yıl evvel bir ortaya gelen, o kutlu iradeye borçluyuz.
Bugün, bu cennet topraklarda yaşıyor, bu havayı soluyor, bu suyu içiyorsak;
Bunu, 102 yıl evvel, kula kulluk etmeyi reddeden, cesurlara borçluyuz.
Bugün, saraylarda oturup, milletin gerçeklerinden bihaber gezenlere,
milletin hakkına girenlere, karşı çıkıyorsak;
Bunu, 102 yıl evvel, Ankara Ulus’ta, yeryüzündeki tüm saraylardan daha görkemli olan,
o mütevazi binada bir daha alevlenen, demokrasi hikayemize borçluyuz!
Bağımsızlığımızın temeli olan 23 Nisan’ı;
İçimizdeki tüm burukluklara karşın, çocuklarımızla birlikte bir daha kutladık.
Sevincimizi çalanlar, cumhuriyet coşkumuza bir daha dokunamadı.
Atatürk’ü kıskananlar, ona duyduğumuz sevgi karşısında, bir daha orta yerinden çatladı.
Bedelli dava arkadaşlarım;
Millet, Vatan ve Egemenlik!
Bu üç öge bir ortaya gelmezse, ortada ulusal bir devlet de yoktur.
Bu üç öge, millete ilişkin ve millete dair şayet olmazsa,
orada bağımsızlık, refah ve ulusal gurur yoktur.
Sadece, devlet aygıtını gasp etmiş çeteler vardır.
Bugün ulusal birliğimiz, Ak Parti iktidarı eliyle, gün be gün zayıflatılıyor.
İnsanlarımız gün be gün, ayrıştırılıyor, kutuplaştırılıyor.
Sevginin yerine nefret, hürmetin yerini öfke ekiliyor.
Sonları eleğe, memleketi de hendeğe çevirip,
milletimizin kendi vatanında yabancı hissetmesi isteniyor.
Üstelik tüm bunlar, bir tek adamın iktidarı sürebilsin diye,
gözümüzün içine baka baka yapılıyor.
Bugün vatan topraklarımız, türlü yağmanın ve peşkeşin ortasında, parsel parsel satılıyor.
İktidar, iktidarda kalabileceği her bir gün ismine,
kapalı kapılar gerisinde, Anadolu’yu rehin ediyor.
Eserini, mahsulünü rehin ediyor.
Madenini, toprağını rehin ediyor.
Ağacını, suyunu rehin ediyor.
Hakikaten;
Dünün duyun-u genele memurları,
bugün artık, varlık fonunda, Toki’de, Merkez Bankası’nda ve Hazine’de geziyor.
Bugün ulusal egemenliğimiz,
Saraydaki bir şen azınlık, varaklı koltuklarında oturmaya devam edebilsin diye,
parçalanıyor, pazarlanıyor.
Kime sevecen görünmek istiyorlarsa, ona yaranmak için,
devletin yetkilerini açıkça, hiç bir ar duygusu göstermeksizin satıyorlar.
kimi birtakım, Meclisimizden gasp ettikleri, kanun yapma yetkisini,
kimi birtakım yönetim yetkisini,
ve birtakım kimi da, en son meselai, Kaşıkçı davasında gördüğümüz, yargı yetkisini,
müflis tüccarın, konutunu barkını satması üzere, nereden 3 kuruş alacaklarsa, ona satıyorlar.
Büyük Türk Milleti!
Bugün büyük, derin ve kronikleşmiş bir devlet krizinin içerisindeyiz.
Öfkemizi de, umutlarımızı da, beklentilerimizi de, kırgınlıklarımızı da,
Ulusal devletimizi, bir daha tesis etmek,
Hukuk ve adaleti, tek parola yapmak,
Demokrasiyi tam ve kâmil olarak sağlamak için, kullanmak mecburiyetindeyiz.
Dün, 1920’lerin tarihî eşiğinde, önümüzdeki imtihan buydu.
Gerçekten bugün de, önümüzdeki imtihan budur.
İşte 6 siyasi parti olarak, buluşmamızın ortak noktası da tam olarak budur.
Siyasette durduğumuz yerler farklı.
Vaatlerimiz farklı.
Gündem karşısında aldığımız tutumlar farklı.
Hatta birden fazla vakit, telaffuzlarımız de farklı.
Lakin tüm farklılıklarımıza karşın, Türkiye için ortak görüşlerimiz var.
örneğin;
Bu ucube sistemin, Türkiye’yi taşıyamaz olduğu konusunda, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Güçlendirilmiş Parlamenter Sistem’in asılları hakkında, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Rantı, yolsuzlukları, hırsızlıkları engellemek için,
Siyasi Ahlak Yasası çıkarılması konusunda, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Merkez Bankası’nın bağımsızlığı konusunda, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Siyasetteki nefret lisanının sonlandırılıp,
istişare külçeşidinin tesis edilmesi konusunda, fikir birliğine sahibiz.
örneğin;
Demokrasinin işletilmesi, Türkiye’nin bir hukuk devleti olması,
Ve kuvvetler ayrılığının tesis edilmesi hususlarında, fikir birliğine sahibiz.
Bu vesileyle buradan,
başta, konut sahipliği yapan Sayın Gültekin Uysal olmak üzere,
toplantıya katılan Sayın Genel Liderlere,
huzurunuzda bir sefer daha, teşekkür etmek istiyorum.
Allah bizleri milletimize karşı utandırmasın.
Biz ÂLÂ Parti olarak;
And olsun ki;
Egemenliğimize, bir daha sahip çıkacağız!
Millet ile devlet içindeki bağı, bir daha güçlendireceğiz!
Cumhuriyetimizin kıymetlerini, bir daha yaşatacağız!
O büyük vizyonun, bayraktarları olan bizler, hâlâ buradayız.
Bize Cumhuriyetimizi armağan eden kahramanlarımızın,
ruhları şad, yerleri cennet olsun.
Rabbim bize, varlıklı, memnun ve huzurlu bir Türkiye’de,
kaç 23 Nisan’ları, sevinçle, coşkuyla ve gururla kutlamayı nasip etsin.
Kıymetli dava arkadaşlarım;
23 Nisan’ın “Çocuk Bayramı” olarak kutlanması,
Atatürk’ün çocuklara verdiği kıymetten kaynaklanır.
Zira ulusal egemenlik maksadı,
lakin ve fakat, ulusal şuurun,
kuşaktan nesile aktarılmasıyla mümkündür.
Yani milletçe, çocuklarımıza paha vermemizle mümkündür.
Pekala çocuk kimdir?
Daima gülsün, memnun olsun istediğimiz,
merak hissini ateşleyerek, öğrenmesine rehberlik ettiğimizdir.
Ezber ayrıntıları, zihnine sıkıştırmak yerine,
bilgi üretmesine yardımcı olduğumuzdur.
Zorlandığında kolayı gösterdiğimiz, üzerinden sorumluluklarını aldığımız değil,
kendi ayakları üzerinde durabilmesi için, cesaretlendirdiğimizdir.
Çocuk, ülkemizin geleceğidir…
İşte, Atatürk, daha o senelerda,
çocuklarımızın, ne kadar değerli ve bedelli olduğunu gördüğünden,
tarihte birinci sefer, sadece çocuklara özel bir günü,
Meclisimizin kuruluş günüyle özdeşleştirmiş, bayram olarak kutlanmasını istemiştir.
Gerçekten Atatürk, bu vizyon doğrultusunda;
“Çocuklar geleceğimizin garantisi, yaşama sevincimizdir.
Bugünün çocuğunu, yarının büyüğü olarak yetiştirmek, hepimizin insanlık bakılırsavidir.” demiştir.
“Çocuklar her türlü ihmal ve istismardan korunmalı,
Onlar her şartta, yetişkinlerden daha özel ele alınmalıdır.” demiştir.
“Çocuk sevgisi, insan sevgisi için bir gereksinimdir.” demiştir.
Pekala bugün, Gazi’nin, daha 1920’lerde ortaya koyduğu, o vizyonun neresindeyiz?
TÜİK’in, “5’inci Çocuk İşgücü Araştırması” neticelerina nazaran,
Türkiye’de bir ekonomik faaliyette çalışan,
5-17 yaş kümesindeki çocuklarımızın sayısı, 720 bin.
Okulunu terk etmek zorunda kalan çocuklarımızın sayısı da,
maalesef azımsanmayacak kadar fazla.
Yüzde 78’i kayıt dışı çalışan,
isimlerine “çırak” diyerek, sorumluluktan kaçtığımız,
2 milyona yakın çocuğumuz var.
Bunun da yanında, okula devam ettiği biçimde, makul bir gelecek kurmaktan mahrum bırakılan,
öğrenmesi ve gelişimi, ihmal edilmiş çocuklarımız var.
Pekala ya çocuk gelinler?
TÜİK’e göre, son 10 yılda, 381 bin 418 kız çocuğumuz evlendirildi.
Mendil kapmaca oynamak yerine, mendil satan,
oyuncak bebeği yerine, kendi bebeğiyle oynayan çocuklarımız var.
Ve ne acıdır ki;
cinsel, fizikî ve duygusal istismardan, koruyamadığımız çocuklarımızın sayısı,
son 10 yılda, 700 kat artmış…
Kıymetli milletvekilleri;
Bugün Cumhuriyetimizi kuran iradenin,
çocuklarımıza dair koyduğu o vizyonun, işte bu kadar uzağındayız.
1921 yılında, Çocuk Esirgeme Kurumu’nu kurarak,
savaşta babasını, ailesini kaybetmiş, yetim çocuklarımıza, kol kanat geren,
o kapsayıcı devlet anlayışının, işte bu kadar uzağındayız.
Bugün maalesef, Atatürk’ümüzün çocuklarımıza verdiği pahanın,
işte bu kadar uzağındayız!
Tam da bu niçinle, bugün ortamızda, Çocuk Esirgeme Kurumu’nu ortaya çıkaran o anlayışın,
günümüzdeki temsilcilerinden biri var.
Esirgeyici Aile Evlat Edinme Derneği, İdare Heyeti Lideri,
Dava Aydeniz Hanım bugün ortamızda.
Buyurun İdeal Hanım, kelam de, kürsü de sizindir.
Teşekkür ediyorum İdeal Liderim.
Aziz milletim;
Bay Kriz ve arkadaşlarının, ülkemizi içine düşürdüğü,
ve her geçen gün, daha da derinleşen ekonomik kriz;
milletimizi, 100 liralık bakkal çekine muhtaç ediyor.
Poz meraklısı, liyakatsiz takımların elinde milletimiz, her gün zahmet çekiyor.
Geometri kitabı yazmış, hatta geometri tabirlerini Türkçeleştirmiş,
bir başöğretmenin kurduğu ülkemiz,
4 süreci bile bilmeden, iktisat yöneten bir çapsızlığın vesayetinde, perişan oluyor.
Patolojik bir hadise hâline gelen, bu idare anlayışının;
artık ne milletimize, ne de memleketimize verecek, hiç bir şeyi kalmadı.
Hal bu biçimde olunca da;
Bay Kriz ve arkadaşları, saçmalama konusunda, birbirleriyle yarışır hale geldi.
örneğin;
Memleketin okumuş gençleri, her fırsatta iteklenip,
akın akın, yurtdışına gitmek zorunda bırakılırken;
Ulaştırma Bakanı çıkıp;
“Bugün yurtdışına, mühendis ihraç eden bir pozisyona geldik.” diye övünüyor.
Yani, vazifeleri gençlerimize iş fırsatları, girişimcilik imkanları oluşturmakla misyonlu olanlar;
ülkesini terk etmek zorunda kalan, okumuş evlatlarımıza,
zerre utanmadan “ihracat” diyor.
Sorumlulukları, gençlerimize, hayallerini özgürce gerçekleştirecekleri bir ülke sunmak olanlar;
beyin göçünü engellemek yerine, gençlerimiz memleketten gitsin diye, ellerinden geleni yapıyor.
Üstelik, bu kelamım ona ihracat patlamasıyla övünürken,
bir yandan da, ithalatta rekora koşuyorlar.
Ne mi ithal ediyorlar?
Sığınmacı…
Mühendis ihraç edip, çoban ithal ediyorlar.
Hekim ihraç edip, maraba ithal ediyorlar.
Kendi gençlerini yoksulluğa mahkûm edenler,
kendi ülkelerini mülteci kampına dönüştürüyorlar.
örneğin;
Bugün, her 10 meskenden birinin elektriği kesik, karanlıkta oturuyor.
1 milyon hanenin de, doğalgazı kesik.
Ancak;
ortada bu biçimdesine acı bir tablo varken,
Güç Bakanı çıkıp, göğsünü gere gere,
Nisan sonu itibariyle, yaklaşık 278 bin abonenin elektriğinin, kesik olduğunu söylüyor.
Yani;
nazaranvi, memlekette elektriksiz, doğalgazsız hane bırakmamak olan bakan,
zerre utanmadan, 2022 yılı Türkiye’sinde,
yaklaşık 1 milyon vatandaşımızın, elektrik üzere temel bir gereksinimden, mahrum olduğunu savunuyor.
O da, şayet bu arkadaşların sayılarına inanırsanız…
En acısı da ne biliyor musunuz?
Ülkemizdeki elektriği kesik tüm abonelerin, faturalarının toplamı,
iki holdingin, silinen vergi borcu kadar etmiyor…
örneğin;
Milletimiz, her gün artan pahalılığın altında eziliyor.
Siftahsız kepenk kapatan esnafımız, ay sonunu getiremiyor.
Minimum ücretliler, emekliler, açlık hududunun altında, hayatta kalmaya çalışıyor.
Fakat, ışıltılı gözleri, abuk sabuk açıklamaları,
ve bir türlü tutmayan, plan, program ve modelleriyle,
Türk siyasi tarihine, şimdiden kara bir leke olarak geçen, Nebati Bakan;
“Gerekirse gemileri karadan yürütür, gayemize ulaşırız.” diyor.
Artık “Yürütmeyeceğiz”, “Yürüttürmeyeceğiz.” diyemiyor;
“Gemileri karadan yürüteceğiz.” diyor.
“Artık israf etmeyeceğiz”,
“Bay Kriz’in aklına uyup, Türkiye’yi akıl dışı deneylere kobay yapmayacağız.” diyemiyor.
“Gemileri karadan yürüteceğiz.” diyor.
Pekala, Enflasyonu düşürebiliyor mu?
Hayır.
Doları düşürebiliyor mu?
Hayır.
Gençlere iş bulabiliyor mu?
Hayır.
EYT’yi çözebiliyor mu?
Hayır.
3600 ek göstergeyi verebiliyor mu?
Hayır.
Çiftçinin, esnafın, endüstricinin zahmetini bitirebiliyor mu?
Hayır.
Elektrik faturalarını, doğalgaz faturalarını indirebiliyor mu?
Hayır.
Maaşlara artırım yapabiliyor mu?
Bayram ikramiyelerine, manalı bir düzgünleştirme yapabiliyor mu?
Hayır.
Neymiş?
Gemileri karadan yürütecekmiş…
Bu kelam;
ne yaptığına dair, en küçük bir fikri bile olmayan, liyakatsiz bir bakanın,
Fatih Sultan Mehmet Han üzerinden, hamaset yaparak,
acınası bir biçimde, durumu yönetim etme gayretidir.
Bu kadar sıradan.
İşte size bu ucube sistemin, memleketimizi düşürdüğü ibretlik durum.
Yazıklar olsun.
Aziz milletim;
Bay Kriz ve arkadaşları, kendi ortalarındaki, bu pek sevimsiz yarışla meşgulken,
onların, pek de umursamadıkları memleketimizde;
anneleri yoran, babaları yıkan, evlatları üzen,
konutlardan, dükkânlardan, tarlalardan taşan kaygılarımız,
her gün büyümeye, devam ediyor.
Biz de, arkadaşlarımızla birlikte;
bu kaygıları dinlemeye, duyurmaya ve tahliller üretmeye devam ediyoruz.
Gerçekten geçtiğimiz hafta da, Kırşehir’deydik…
Girdiğim biroldukça dükkânda, ışıklar açık değildi…
Artık ışık, müşteri gelince açılan bir âdet olmuş.
Artan elektrik faturaları, esnafımızı ,bu biçimde bir uygulamaya zorlamış.
Biz dükkâna girince ışıklarını açan, berber esnafı bir kardeşim diyor ki;
“İdare edecek üzere değil durumumuz.
Sabahtan beri 4 müşteri oldu, yetmiyor.
Akşama kadar çalış; bir zeytinyağı alamadıktan daha sonra ne olacak?
Son 10 yılın, en makus periyodunu yaşıyoruz.”
Akpınarlı bir esnaf kardeşim diyor ki;
“İşlerimiz makus.
Türkiye’nin hâli makus.
60 liralık yağ 200 lira oldu, biz burada hiç satış yapamıyoruz.”
Emekli bir vatandaşımız diyor ki;
“3000 lira maaş alıyorum.
İkramiyemizi de vermediler.
Oğlum düğün yapacak, inşaatta çalışıyor.
3000 lira emekli maaşı mı olur?
Biz ne alalım?
Gel markete gidelim; eridi, gitti maaş.
Bir de kredi çektim, 1600 lira, onu ödüyorum.
Daha elektrik var, su var.
Bu kışı sıkıntı geçirdik.
Bu sistem, nizam değil.”
Üretici bir kardeşim diyor ki;
“Bu bölgede yaklaşık, 50 bin civarında, büyük baş hayvan vardı.
Şu anda, 17-18 binlerde.
İşletmelerin, yüzde 75’e yakını kapandı.
Kalan arkadaşlarımız da, yüzde 50 kapasitede çalışıyorlar.”
Çiftçi bir kardeşim ise, fazlaca acı bir soru soruyor.
Diyor ki;
“1980’de 250 dönüm arazim vardı.
Sattım, çocukları okuttum.
Para yetiştiremedim sattım.
2700 lira maaş alıyorum.
Artık ben yeğenime, bayram harçlığı göndereceğim, nasıl göndereyim?”
Boztepe’deki üretici kardeşim diyor ki;
“Her şey mazota bağlı.
Paramız pulumuz yetmiyor.
Evvelce biriktirdiklerimizi yiyip geçiniyoruz.
Evvelce cebimize 500 lira koyuyorduk, bir hafta yiyorduk.
Artık bir günde bitiyor.
Çiftçinin kullandığı mazotu düşürsünler.
Biçerin deposu, 9 bin liraya doluyor.
Günlük tüketiyorsun bunu.
Biz nereden para bulup da, bu işi yapalım.
Nasıl yapalım?”
İşte size;
Ülkemizin gerçeklerinden, milletimizin kederlerinden,
insanlarımızın yaşadığı acılardan bihaber olan iktidarın,
geldiği son nokta.
İşte size;
Hayal satarak, gün geçirmeye çalışanların,
ülkemizi getirdiği son nokta.
İşte size;
Ülkemizi palavrayla, dolanla, hamasetle yönetenlerin,
milletimize reva gördüğü son nokta.
Yazıklar olsun…
Aziz milletim;
Bay Kriz’in, kelamım ona ustalık devrinin, başyapıtı olan bu ibretlik tablo,
gençlerimizi nasıl etkiliyor biliyor musunuz?
Size şu biçimde tanım edeyim:
Bir cam düşünün.
Berrak, tertemiz bir cam…
İşte gençlerimiz, yurt haricindeki yaşıtlarının hayatlarını, yabancı ülkelerde olanları,
bu camın gerisinden, tüm açıklığıyla görüyorlar.
O hayatların hoşluğunu, bolluğunu ve memnunluğunu izliyorlar.
Lakin camın arkasından…
Gördüklerine erişmeye çalıştıklarında, o cama çarpıyorlar.
Canları yanıyor, ruhları sıkılıyor, içleri daralıyor;
lakin onlar, o camın ardındaki hayata ulaşmak için, çabalamaktan asla vazgeçmiyorlar.
Bugün ne yazık ki;
gençler için, Ak Parti’nin Türkiye’sinde yaşamak demek,
hayattaki her şeye, o camın gerisinden bakmak demek.
Nasıl ki, bayanların iş hayatında karşılaştığı cam tavanlar var ise;
Artık gençlerimizin hayallerinin, maksatlarının önünde de, camdan duvarlar var.
O camdan duvarların içerisinde;
O denli kıssalar, o denli hayaller, o denli kederler var ki…
Biliyorsunuz, uzun bir müddetdir gençlerimizi dinliyorum.
“Gençler İçin Gençlerle birlikte” diyerek başlatmış olduğumız,
bilakis mentorluk oturumlarımızın da,
bu hafta, dördüncüsünü gerçekleştirdik.
Her kezinde olduğu üzere, bir daha onlar anlattı, ben dinledim.
bir daha birfazlaca öyküye ve acıya şahit oldum.
bir daha biroldukça hayale ve sıkıntıya ortak oldum.
Bu vesileyle, vakit ayırıp oturuma katılan,
bana içlerini döken, sıkıntılarını paylaşan, tüm gençlerimize,
bir defa daha teşekkür ediyorum.
çabucak hemen 19 yaşında, sıhhat meslek lisesi mezunu bir kızımız diyor ki;
“Sağlık alanında ilerleyemiyorum, lisan kursuna gidiyorum.
Yolun başında olduğum için zorlanıyorum.
Ne yapacağımı bilemediğim için karamsarım.
hiç bir şeyi başaramayacak üzere hissediyorum.
Kardeşim var, onu nasıl kurtaracağımı düşünüyorum.
Babam, ben ve kardeşim var.
Konutta her şeyi ben yapıyorum.
Vaktim olmuyor lakin, bir biçimde çabalayıp, kendimi kurtarmaya çalışıyorum.”
28 yaşında, harita mühendisi bir gencimiz diyor ki;
Taban fiyatın, biraz üzerinde maaş alıyormuş.
“4 yıldır sevgilim var, lakin beklemek zorundayız.
Benim aldığım maaş yetmez, ve o çalışmıyor.
O yüzden güç bu süreçte evlenmek.”
20 yaşında, sosyoloji kısmında okuyan bir gencimiz diyor ki;
“Bu ülkeden kaçmak istiyor beşerler.
Zira hürmet görmüyorlar.
Ülkede hekim da, mühendis de, güvenlik nazaranvlisi de, hürmet görmüyor.
Ülkedeki beşerler, bu yüzden kaçmak istiyor.
Gençlerin, hiç bir yere itimadı kalmadı.
Ruhen kendimizi genç hissedemiyoruz.
Avrupa’dan 20 yaşında bir genç ile,
Türkiye’den 20 yaşında bir genç içindeki farka bakın.
Yani, 20 yaşımızda 40’landık.”
23 yaşında, işletme kısmı okuyan bir oğlumuz, diyor ki;
Bir asansörle üst çıkacak üzere olduğunuzu düşünün.
Ancak asansör durmuş, sıkışmışsınız.
Şu anki iklimimiz de bu.
Basıyoruz tuşlara, lakin ne kadar çığlık atsan da bir duyan olmayacak,
kendi kendini kurtarman gerekiyor.”
Sevgili gençler;
Size akıl verilmesini değil, kulak verilmesini beklediğinizi biliyoruz.
Yargılanmayı değil, anlaşılmayı istediğinizi biliyoruz.
Yaptığınız iş, okuduğunuz okul, birikiminiz ve özveriniz karşısında,
hürmet ve değer görmeyi talep ettiğinizi biliyoruz.
Baskılardan yorulduğunuzu, özgür olmak için, can attığınızı biliyoruz.
Sizi hor nazarann bu zihniyetle, çaba ederken,
yalnız hissettiğinizi de biliyoruz.
Fakat artık yalnız değilsiniz!
Artık kimsesiz değilsiniz!
Hele bedelsiz, hiç değilsiniz!
Siz, bize Ata’mızın emanetisiniz!
Şimdiye kadar kıymetiniz bilinmedi.
Lakin artık ÂLÂ Parti var!
İktidara geldiğimizde, en evvel;
Sizleri yargılayan, gagalayan ve hor nazarann bu ucube zihniyete, son vereceğiz!
daha sonrasında;
Hapsolduğunuz o camdan duvarları yıkıp,
sizleri, hak ettiğiniz hayat standartlarına, özgürlüğe ve mutluluğa, kesinlikle kavuşturacağız!
Ve en sonunda da;
El ele, kol kola, daima birlikte;
kuvvetli, keyifli ve varlıklı bir Türkiye’yi inşa edeceğiz!
Hiç merak etmeyin, epey az kaldı!
Aziz milletim;
Devlet, vatandaşlarının, insan onuruna yakışır bir formda, yaşaması için çalışır.
Bu yüzden, devletin en temel bakılırsavlerinden biri de;
tüm vatandaşlarının, sağlıklı bir etrafta yaşama ve barınma hakkını,
yani konut hakkını, korumak ve sağlamaktır.
Zira konut hakkı,
devlet-millet bağının, teminatlarından biridir.
Bu teminatın korunmasındaki, kıymetli adımlardan biri de,
1984 yılında kurulan, TOKİ olmuştur.
Düşük ve orta gelirli ailelere, konut edindirme maksadıyla kurulan TOKİ;
Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin,
toplumsal devlet anlayışını yansıtan bir uygulama olsa da;
maalesef, Ak Parti iktidarında, emeline uygun bir biçimde işletilmemiş,
ve birçok kıymetli kurumumuz üzere, iktidarın arpalığı hâline gelmiştir.
Kendisini ve etrafını zenginleştirmeyi,
yegâne emel edinen, Bay Kriz ve arkadaşları yardımıyla;
Bugün, konut hakkının yerini, konut krizinin aldığı, bir Türkiye ile karşı karşıyayız.
Çıkartılan 30’a yakın maddeyle, geniş mali ve idari yetkilerle donatılan TOKİ ise;
bu krize, tahlil olması beklenirken,
kayırmacılığın ve yolsuzluğun merkezi pozisyonuna gelmiş durumda.
örneğin, bugün TOKİ, hiç bir kuruma karşı hesap vermiyor.
Bütçesi Meclise gelmiyor.
Yani TOKİ’nin, devlet bütçesi ortasındaki yeri belgisiz.
Devletin hiç bir hesabı ortasında yer almıyor.
Özensiz ve keyfi halde karar alarak, kamu kaynağını kullanıyor.
Pekala bu kamu kaynağıyla ne yapıyor?
Mülkiyeti devlete, yani millete ilişkin, kupon yerleri,
İktidarın 5’li çetesine, lüks rezidans projeleri için,
piyasa fiyatının epey altında bedellerle, peşkeş çekiyor.
TOKİ ile iş yapan yüklenici firmalar,
şeffaf olmayan süreçlerin kararında, ihaleler kazanıyor.
Kamunun sırtından, adil ve yasal olmayan hasılatlar elde ediliyor.
Yani devlet yerlerimiz yağmalanıyor,
kamu kaynaklarımız çarçur ediliyor,
ve de en kıymetlisi, vatandaşlarımız, piyasanın yıkıcı tesirlerine karşı, savunmasız bırakılıyor.
Bu durumu kabul edemeyiz.
Bu yağmaya müsaade veremeyiz.
Bu talana sessiz kalamayız.
Bu talana sessiz kalmayacağız!
Buradan iktidarı şimdiden uyarıyorum;
YETERLİ Parti iktidarında, bilhassa eğileceğimiz başlıklardan biri de, kesinlikle TOKİ olacak.
TOKİ’nin elindeki devlet topraklarının, satış süreçlerini inceleyeceğiz.
Hususla ilgili Sayıştay raporlarını, sürece alacağız.
Satışlarda, rekabet ortamının oluşup oluşmadığına bakacağız.
Yandaş şirketlerin fonlandığı yüklenici ağlarının,
ardındaki mekanizmayı, açığa çıkaracağız.
Milletimizin malının, üç kuruşa pazarlanmasına, müsaade vermeyeceğiz.
GÜZEL Parti iktidarında;
Kamu ihaleleri şeffaf olacak.
Kamu kaynakları, yanlışsız alanlara ayrılacak.
TOKİ, uygun fiyatlı konut üretimine odaklanacak.
TOKİ, kentsel dönüşüme odaklanacak.
TOKİ, zelzele riski olan bölgelerin, ıslahı için çalışacak.
Tüm kentlerimizin, uzun vadeli master planlarını oluşturacağız.
Bu planı, tek bir kişinin güdümünde değil,
mahallî idareler, kent planlamacıları ve mimarlar odası ile birlikte yapacağız.
Ortak aklı, her bölümde temel alacağız.
YETERLİ Parti iktidarında;
Altyapı üstyapıya nazaran değil, üstyapı altyapıya nazaran şekillenecek.
Ranta göre değil, muhtaçlığa nazaran belirlenecek.
Kentlerimizin mimari dokusunu koruyacağız.
Yapılaşmada, etraf ve tabiat ile ahengi merkeze alacağız.
Yapılacak her yeni proje, bulunduğu bölgeye kıymet katacak.
Yeni üretilen tüm projelerde, güç verimliliğini temel alacağız.
Atık dönüşümü ve yeşil binalar için dayanaklar vereceğiz.
Artık saray medyası çabucak bağırmaya başlayacak.
“Bunlar projeye karşı.” diyecek.
Hayır.
Daima söylüyorum, bir daha söyleyeceğim:
Biz projeye değil, ranta karşıyız.
Biz hizmete değil, hırsızlığa karşıyız.
Hiç merak etmeyin;
Biz, bu iktidardan, fazlaca daha fazla konut üreteceğiz.
Ancak biz, kupon topraklardan rant devşirmek için, tabiat düşmanı lüks rezidanslar değil;
Milletimizin konut muhtaçlığını karşılamak için, etraf standartlarına uygun konutlar üreteceğiz.
Biz bu iktidardan, epeyce daha fazla altyapı yatırımı yapacağız.
Fakat biz bu yatırımları, sarayın amatör oligarklarını varlıklı etmek için değil;
milletimizin gereksinimlerini gidermek için yapacağız.
Çağımızın ruhu;
Üretmektir, sürdürülebilir kalkınmadır.
Çağımızın ruhu;
Beşere yatırım yapmaktır.
Çağımızın ruhu;
Beşere, insanca yaşayacağı bir ülke sunmak,
vatanın toprağına, havasına, suyuna sahip çıkmaktır.
Artık eli kulağında.
Sandık ufukta belirdi.
GÜZEL Parti iktidarı, artık her zamankinden daha yakın.
Hiç merak etmeyin.
Türkiye’yi;
Cumhuriyet değerlerimizle, bir daha buluşturmaya geliyoruz.
Sürdürülebilir kalkınma vizyonumuzla, gelişmiş ülkelerle, yarıştırmaya geliyoruz.
İnsan odaklı bir anlayış ve demokrasiyle, taçlandırmaya geliyoruz.
Çağımızın ruhuna yakışır, liyakatli bir idareye, kavuşturmaya geliyoruz.
Ez cümle;
milletimize hak ettiği, varlıklı, memnun ve huzurlu Türkiye’yi, yaşatmaya geliyoruz.
Kıymetli dava arkadaşlarım;
Millet iradesinin önünde, hiç bir güç duramaz.
Ak Parti’nin, insanlarımızı ayrıştırıp,
bir millet yerine, iki düşman topluluk oluşturma siyasetinin, bir modülü olarak;
27 Mayıs 2013 tarihinde, İstanbul’da ağaçların sökülmesiyle başlayan hadiselerden bugüne, 9 yıl geçti.
Bu 9 yıllık sürecin, her bir anı,
müstemleke valisi üzere, ülke yöneten bir zihniyetin kararları,
ve sömürge şirketi üzere, ülke yağmalayan bir rantiye oligarşisinin, uygulamalarıyla geçti.
Seyahat;
Başlangıcından, Bay Kriz’in, türlü provokasyon ve müdahalelerle,
rayından çıkarmasına kadar geçen süreçte;
ülkücüsünden solcusuna, dindarından sekülerine, hanımından erkeğine, gençlerimizin,
o devir, yaklaşık 10’uncu yılında olan, müstemleke rejimine karşı sergilediği,
bir duruş, bir direniştir.
Türk gençlerinin bu direnişi, Ak Parti’nin, FETÖ ile el ele verip,
ulusal egemenliğimize kastetmesine karşı yapılmıştır.
Bu direniş, çaresizlere ümit olmuştur.
Cumhuriyetimizi, tek bir adama mahkûm etmek isteyenlere karşı,
adeta bir duvar olmuştur.
Ve o duvar, Sayın Erdoğan ve avaneleri eliyle, rayından çıkartılana kadar da, dimdik durmuştur.
Gençlerimiz, uğruna ölecekleri vatanları,
Sayın Erdoğan’ın inşaat baronlarına, peşkeş çekilmesin diye;
gurur duydukları devletleri, bir küme meczubun elinde parçalanmasın diye;
hayli sevdikleri Türk Milleti’nin geleceği, tehlikeye düşmesin diye;
bu direnişi gerçekleştirmiştir.
Bu tarafıyla Seyahat direnişi, Türk Gençliği için, sadece bir protesto değildir.
bununla birlikte, ulusal şuurun da, ayağa kalkmasıdır.
Atalarından aldıkları yetkiyle, sıkıntıya düşen milletin, gözünü açma uğraşıdır.
Baş yapısı, özgürlüğe, ulusal birliğe, hukuk devletine,
gönlü de, vatan sevgisine yabancı olan Sayın Erdoğan’ın,
Seyahat direnişine, yeterli gözle bakmasına imkan yoktur.
Bu sebeple, “Gezi” sözünden daima korkmuştur.
Bu sebeple, rayından çıkartmak için, elinden geleni yapmış ve başarmıştır.
Bu sebeple, bugün bile, âdeta yemin etmiş üzere, ferdî bir intikam kovalamaktadır.
Ortadan geçen 9 yılın sonunda, geldiğimiz noktada;
Bugün, milletimizin her bir ferdinin,
çeşitli mazeretler ve keyfi kararlarla, düşman ve hain ilan edildiği;
siyasetin, farklılıkların ve her türlü niyetin, bir fare tuzağına hapsedildiği;
millet ve memleket soyulurken, garibanın, kuru ekmeğe mahkum edildiği;
ismine da, Partili Cumhurbaşkanlığı Sistemi denilen, bir istibdatın ortasındayız.
Fakat bilinmelidir ki;
hiç bir gayrimeşruluktan, yasallık türetilemez.
Akıl ve vicdan sahibi, hiç bir Türk evladı, istibdata boyun eğmez.
Ulu tarihimizin, her devri,
“Yaşasın Hürriyet, Kahrolsun istibdat!” diye haykıran, gözü pek vatan evlatlarıyla doludur.
Hakikaten dün, “Saray Tiyatroları” eliyle galası yapılan, Osman Kavala davası,
toplum vicdanına ve millet varlığına hançer vuran,
binlerce yargı trajedisinden, yalnızca bir adedidir.
Yasama ve yürütmenin yanında, yargı ytesirinin de,
saraydaki şımarıkların, nargile masalarına çerez edildiğinin, bir diğer değerli delilidir.
Sayın Erdoğan, aklınca,
aylarca üst perdeden beylik laflar ettiği, rahip Bronson davası ile,
neredeyse kendisini, savcı ilan ettiği, Kaşıkçı davasında,
milletin yargı egemenliğini, alenen ve utanmadan satmasının, sadakasını vermiştir.
İşte o niçinle bugün, sıkıntımız, Osman Kavala değildir.
Zira Osman Kavala, mevcut maddelerle, aslına bakarsan aklanmış, mahkeme bile bunu kabul etmiştir.
Bugün sorunumuz;
milletimizin her bir ferdinin,
kısıtlanamaz, devredilemez, engellenemez temel haklarının, hürriyetlerinin,
insanca yaşama arayışının, ve buna dair umut ve hayallerinin elinden alınmasıdır.
Bugün sorunumuz;
iktidar araçları ve devlet organları eliyle,
paramparça edilen, yabancılaştırılan, mayası ve özü değiştirilen,
1920 yılında, bu çatı altında birleşmiş bir millet ile,
onun vatanını ve devletini, bu ucube zihniyetten kurtarma sıkıntısıdır.
Bugün sıkıntımız;
istibdat karşısında, hürriyet için dik durabilme sorunudur.
Zira, 1908’de istibdata karşı koyan ruh her neyse, Seyahat de odur.
31 Mart’ta, meşrutiyeti yıkmaya kalkışan darbecilerin, karşısında duran irade her neyse, Seyahat de odur.
Demokrasi için seferber olan, o günün Türk Gençleri her neyse,
ağacına, parkına ve heykeline sahip çıkan, Gezi’deki Türk Gençleri de odur.
Bedelli dava arkadaşlarım;
Türk çağdaşlaşmasının önünde, her vakit pürüzler olacak.
Her bölümde, kesinlikle yeni Derviş Vahdeti’ler çıkacak.
Her zamanda, bizi bu haziniçin yoksun etmek isteyecek, dahili ve harici bedhahlarımız olacak.
Varsın olsun.
Zira her devranda, bu vatanın;
Bekçiliğini yapacak gençleri de olacak.
Vahdeti’lerin karşısına dikilecek, Mustafa Kemal’leri de olacak.
Topçu Kışlası hayallerine kapılanların karşısında, dimdik duran çapulcuları da olacak.
İşte o niçinle buradan, bir sefer daha ilan ediyorum:
Parola vatan, işareti namus!
Kahrolsun istibdat, kahrolsun zulüm!
Yaşasın hürriyet, adalet, müsavat ve meşveret!
Bu vesileyle, mübarek Kadir Gecemizi ve gelecek Ramazan Bayramımızı,
en içten hislerle kutluyor,
Cenabıhak’tan, milletimizi, daha birçok bayramlara eriştirmesini niyaz ediyorum.
Sağ olun, var olun, Allah’a emanet olun.”
Hibya Haber Ajansı
Alıntıdır